Volgens Oxford University, is de waterbeer het meest veerkrachtige beestje wat er bestaat. Mijn gedachten gaan even met me aan de haal. Ik zie hem zitten aan de bar, Willy de waterbeer. Fier, rechtop in een rokerige, ruimte. De waterbeer staart niet om zich heen, nee mensen staren naar hem. Een voorbijlopende koala vrouwtjesbeer bloost bij het aankijken van deze badass en snel slaat zij haar ogen neer. Wat een man.
“Wist je dat ik 30 jaar zonder eten en drinken kan? Zegt hij terwijl hij zijn 12 jaar oude Glenfiddich rustig neerzet op de bar. “Temperatuur van 150 graden? Doet me niets, meteorietinslag? Ik lach erom, ik besta al meer dan 10 biljoen jaar, doe me dat maar eens na.”
Kom ik aan met mijn gezeur over werkdruk en werkgeluk
Ik kruip ineen en durf niets meer te zeggen. Kom ik, als spreker, aan met mijn gezeur over files, werkdruk en een hogere CAO denk ik nog. “Wij aten ons ontbijt naast de ontplofte reactor van Tsjernobyl, en zie mij hier zitten sterker dan ooit. Nachtmerries zijn bang voor mij, die dinosaurussen keken mij ooit verkeerd aan, je weet wat er nu met ze is gebeurd.” Jaja, denk ik nog, zo kan die wel weer, maar ik houd wijselijk mijn mond.
Willy de waterbeer is de meest veerkrachtige held die ik ooit heb ontmoet. “Jullie mensen zijn ook maar rare dieren,” zo gaat hij maar door. “Jullie hebben last van het minste of geringste. Heb je ooit wel eens een depressieve dolfijn gezien? Of een werkmier die klaagt over werkdruk of werkgeluk? Of een olifant met een burn-out? Nee, jullie zijn echt het enige diertje ter wereld met deze symptomen.” En gelijk heeft die.
Wat moeten we met de wijze lessen van Willy op het gebied van veerkracht?
Wat kunnen we leren van het meest veerkrachtige diertje ter wereld? Met zijn 0,5mm is hij niet de grootste, en zeker niet de knapste. Toch kan die bijna alles aan.
Wat we kunnen leren is dat alles draait om perspectief. Hij heeft zich al miljoenen jaren aangepast aan erbarmelijke omstandigheden. Hij past zich net zo lang aan totdat hij om kan gaan met bijna alles wat er op zijn pad komt. En daardoor is in zijn perspectief een nucleaire ramp net zo groot als voor ons nat regenen terwijl buienradar aangaf dat er geen regen ging vallen…
”"Voor de kreeften in de keuken van de Titanic, was het zinken van het schip een wonder."
Verander je perspectief en vergroot je veerkracht
Het is dus letterlijk je opvatting van de buitenwereld veranderen. Maar hoe dan? Ons perspectief op de wereld om ons heen wordt gevormd door de verhalen die wij onszelf vertellen. Dus de verhalen die jij jezelf vertelt over werkdruk, over je relatie, over je jeugd, over hoe jij om je heen kijkt.
“Voor de kreeften in de keuken van de Titanic, was het zinken van het schip een wonder.” Verander de manier over hoe jij over dingen denkt en verander daarmee alles (ook je perspectief). Ja, dat snap ik, maar hoe dan?
Vererger je situatie
Natuurlijk niet in het echt, maar probeer deze stappen maar eens:
- Hoe kun je jouw situatie verergeren?
- Wat zouden voordelen van deze verergering kunnen zijn?
- Gebruik de nieuwe inzichten om ideeën te genereren voor de oorspronkelijke uitdaging.
En gelukt?
Tot slot: wijze les over veerkracht
En ten slot, luister. Ga oprecht luisteren naar die collega die geen last heeft van jouw uitdagingen. Ga luisteren naar iemand die een totaal andere mening dan jij heeft. Ga luisteren naar een spreker die bijvoorbeeld een dwarslaesie heeft en elke dag onbeschrijfelijke pijn, om maar een voorbeeldje te noemen.
Willy klinkt behoedzaam terwijl hij zijn wijze lessen over veerkracht met mij deelt. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar een ding weet ik zeker. Als ik later groot ben, dan wil ik Willy zijn…
