Het is vroeg in de ochtend, nou ja vroeg…een uurtje of 7 en ik kom er weer eens achter dat ik mijn kraantje van de nachtzak open heb laten staan. Met tot gevolg, een prachtig waterpalet onder het bed…Bang voor een reactie van een toch al slechte nachtrust van Kim, por ik voorzichtig op zij. “liefie, ik heb de kraan van de nachtzak weer eens open laten staan”… “Ons zakje, zo wordt ik gecorrigeerd, want om de schaamte van de urine opvangzak enigszins weg te nemen, benoemd Kim deze standvast als ‘ons zakje’ Een sprint uit bed verraad het ergste, maar gedwee komt de dweil erbij en zo snel is de slaapkamer weer schoon. Gelukkig prijs ik mij als er ook nog 3 pillen worden gebracht waarna ik in een diep coma verdwijn tot een uur of 12. Zzzzzz
Ik word wakker in de diep trieste kloterige toestand van de morgen. Ik blaas mijn afspraken af en neem me voor er maar een ‘Niek’ dag van te maken. Met pijn uit bed, de altijd verschrikkelijke klus van het laxeren, douchen, wonden verzorgen, smetje verzorgen, aankleden en de dag beginnen. Ik vervloek de morgen en benoem mij in niet nader te noemen worden voor alles wat god verboden heeft. Het is weer zo’n morgen. Grrrr, alhoewel ik weet dat elke destructieve gedachten mij meer kwaad doen dan goed, lukt het me nog niet om in een leefbare stand te komen. Het is alweer de derde ochtend deze week die zo moeilijk gaat en ik heb toch allerlei doelen die ik moet, ja moet bereiken. Loslaten Niek, dwing ik mezelf, boos worden lost de boel niet op, lief zijn op je lichaam. Ja, klinkt mijn rechter schouder, wat een kut boodschap, das makkelijker gezegd dan gedaan..
Het is 2 uur en ik kom weer enigszins tot bedaren, de pijnen beginnen weg te doezelen en ik besluit dat er genoeg rottige seconden zijn weg getikt die niet meer terug komen. Ik beloon mezelf met een kopje koffie en een sigaretje in het middag gloren, helaas begint het tijdens dit fenomeen ook nog eens te regenen…One of those days..
Ik vind tenslotte een blog terug van 6 maanden geleden, waarin ik letterlijk beschrijf hoe mijn huis eruit moet komen te zien. Ik realiseer me dat werkelijk elk woord in tekst uitgekomen is. Licht in huis, met veel kleur en dicht bij het centrum, “Wowie!” roept een stemmetje van binnen, dus het werkt echt.. Ik lees een ontkomen model terug van de NLP opleiding van vorig jaar. Hierin beschrijf ik het gemis van een vaste relatie, beter nog hoe mijn ideale vriendin eruit moet komen te zien. Lachend en gierend alleen op bed, kom ik er achter dat ik anno maart 2010 precies Kim heb omschreven, tot op de kleur van haar ogen, haar, kleding en ja zelfs cup maat!
Ik krijg te horen in het UMC dat mijn ogen op geheel spontane wijze genezen zijn van de grootst mogelijke prisma afwijking. Spontaan?, ik lach in mezelf en weet wel beter, de vele, ontelbare oefeningen die ik, ja ik heb gedaan om mijn hersenen weer met elkaar te laten praten hebben zijn vruchten af geworpen. “Spontaan!”, ik lach nu hardop en zeg: bedankt dokter. Tijdens een aura reading met 60 man straal ik bizar veel groene energie uit. Trots zit ik midden in de kring te genieten van deze mooie bevestiging van mijn gevoel.
Potverdorie wat ben ik toch een wonderlijkbaarlijk mooi mensje realiseer ik me ineens en de regen buiten stopt. Ik rij naar buiten op mijn nieuwe handbike en ontdek de geheimste, mystiekste en mooiste plekjes in Hilversum. Oja dus zo doe ik het, ik lach weer.
Fier zit ik trots rechtop in mijn rolstoel. Ik naast, en voor mensen als inspirator, leraar en coach. Ik beweeg soepel straal vitaliteit uit. Zo kom ik er dus uit te zien. Jahoe, een klein vreugdedansje is wel op zijn plaats.
Dikke knuffel
Hey Niek – je doet het nog steeds – voeden op het positieve! Goede dagen, mindere dagen, ze komen en gaan, maar belangrijk en mooi om ze allemaal te waarderen. Denk ik ook iets vaker aan, na jouw blogs te lezen. Dankjewel. X
Hoi Niek, wat een geweldig inspirerende blog! Erachter komen dat je outcome van toen een beschrijving van nu is, dat je ogen genezen zijn, dat je je niet laat regeren door beperkingen maar ze om weet te draaien tot inspiratie! Dàt is jouw kracht, dat was te zien in je aura!
Zou je tegen de rechterschouder van je willen zeggen dat ik graag even langs kom, dat ie alleen aan jou hoeft te vragen om ff te bellen naar me? Ik heb mijn wortels in Hilversum liggen, zou het een prima plan vinden om bijv. volgende week eens langs te komen. (tel.nr. staat op het forum) X Mari-Tere
Trots mag je zeker zijn op jouw eigen wonderbaarlijke verschijning! Het inspireren van mensen doe je nog (of weer) altijd erg goed! Veel mensen kunnen een hoop van jou leren en ook ik laat me door jou inspireren!
Je bent een bijzonder mens! Koester dat en blijf het uitstralen, zodat wij daar allemaal van kunnen genieten!
Liefs Kim
Hoi Niek,
Mooi stuk! en de “uitkomst” van de reading mag je zeker trots op zijn. Ik ken je nog niet echt goed maar hoe ik het belusiterde was het spot on! Groet, Arianne
mooi om te zien, Niek, dat je zelf zoveel kracht put uit je eigen blog. Dat hebben veel mensen voor die tijd ook gedaan. Ook daarom mag je trots zijn op dat wonderbaarlijk mooi mensje!
een warme knuffel uit Zevenaar
Dat was weer een mooi stukje “NIEK”, Niek
Ongelovelijk! Hoe kun je dat toch?
Van zo’n kut dag tot zo’n fantastische dag komen? Serieus… ik snap er niks van.
En wat een humor dat je Kim hebt beschreven… haha zie het echt helemaal voor me, dat terug lezen en is gewoon Kim.. Helemaal goed.
Leuke is dan ook dat al je ideeen over wat je gaat opzetten en hoe je mensen wat wilt laten zien van zichzelf, het hele plaatje, dat dit net zo concreet, kloppend en fantastisch gaat uitpakken.
Ik zeg visualiseer er nog een paar werkende benen bij, lijkt mij net zo handig, maar dat is natuurlijk aan jou.
Dikke kus, veel liefs,
Yuna
Hoe doe je dat toch Niek…….
Wat prachtig om jezelf een wonderbaarlijk mooi mensje te vinden…..
Weer een lieve groet……
Heel mooi!