Vieren dat succes!

Als een klein kind zo blij spring ik uit de auto. Ik heb namelijk net geleerd zelf mijn broek omhoog te hijsen! Nou denkt u wellicht; ”Nou Niek, overdrijf je nu niet een beetje?”. Nee, helemaal niet, ik heb mij namelijk de afgelopen jaren uitermate geïrriteerd aan het feit dat mijn broek steeds op mijn enkels hing. Niet daargelaten, dat het er misschien heel sexy uit heeft gezien, vond ik het maar vervelend. Steeds maar iemand zoeken om te vragen of U misschien heel even u handen tussen mijn broek en mijn billen wilt plaatsen en een ferme ruk omhoog wilt geven. Waarna ik ook nogal eens voorover uit de rolstoel denderde na een iets te enthousiaste hulpverlener. One small step for a man, one giant leap for mankind, zijn hier toepasselijke woorden. Elke keer geniet ik nu echt ten volle teugen als ik daar trots als een pauw bij een opdrachtgever naar binnen rol, met een keurig nette broek. Jahoe!

Nou is u ongetwijfeld te oren gekomen dat ik inmiddels al enige tijd samenwonend en verloofd ben met een ergotherapeut. Maar als rasechte invalide neem ik A, nooit iets aan van iemand zonder een dwarslaesie en B, dan wel helemaal niet van mijn aanstaande echtgenote. Dus, het heeft even geduurd, totdat ik met 2 dames opgezadeld zat tijdens de handbike battle te Oostenrijk. Naast dat ik geleerd heb dat ik niet de enige ben die graag in zijn/haar nakie rondloopt, leerde ik over hoe ongelooflijk veel ik nog te winnen heb in mijn zelfredzaamheid. Wat nou, elke ochtend op de pot zitten, wat nou aankleden op bed, wat nou een urinezak aan je been..

Dus, nu ik eenmaal helemaal bevlogen ben van de nieuwe trucjes die ik aan kan leren besloot ik nog een stapje verder te gaan, zelf van de vastframe handbike in de stoel springen en een oplossing te zoeken voor mijn eeuwig durende incontinentie uitdaging op de handbike. Als Willie Wortel een zakje in elkaar geknutseld en eindelijk kan ik zelf gaan fietsen en plas ik niet om de 25km in mijn broekje! Wederom een Jahoe!, ook mede namens de helpers die constant, geheel illegaal het zakjes moesten legen op straat! Tot gevolg, het is heerlijk te merken hoe deze stapjes mijn leven zo veel leuker maken. Ik heb dan ook maar besloten hier heel hard van te genieten.

Gelieve dit blog niet aan mijn wederhelft te laten lezen want ik vind het ook stiekem wel prettig thuis zo…..

Dikke knuffel