Ineens was die daar… Een gewortelde angst die vanuit het niets naar boven kwam. Stel dat er helemaal geen vaccin komt… Of hij werkt niet. Of net als alle andere vaccins duurt het jaren voordat deze is goedgekeurd en hij ook breed ingezet kan worden. Hoe lang kunnen we verduren?
We fungeren als samenleving momenteel op één alles bepalende waarde. Hoop. Hoop dat het vaccin er komt en dat daarmee onze pijn in de samenleving, in onze gezinnen wordt weggenomen. Hoop komt weer voort uit een verlangen. Het verlangen van zwetend in kleine kroegen tegen elkaar staan. Dat ontmoetingen weer worden afgesloten met een ferme knuffel, het weer nabij mogen zijn of misschien dat we blij zijn dat iemand tegen ons aanstoot op straat.
Hoop op een vaccin
De relatieve rust in onze samenleving kan, omdat het verlangen zo sterk is. En dat verlangen wordt ingewilligd door een nog niet bestaan vaccin, wat ons verlossing gaat bieden. Terug naar het oude normaal. En wij mensen zijn dieren die bereid zijn veel te verdragen als onze responsieve toestand, onze rust maar weer terug komt. We kunnen verduren, verdragen omdat we ‘weten ’dat straks de pijn weer weg is. Maar wat nou als dat niet zo is?
Is hoop wel het vaccin?
Waarom ik deze vraag herken? Omdat ik 8 maanden in een revalidatiebed heb gelegen. En de enige reden dat ik de nachten met ondragelijke zenuwpijn vol heb gehouden en nog steeds doe, is: Hoop. Ik heb hoop dat het morgen beter is. Hoop dat de pijn voorbij gaat. Ik heb zelfs hoop op genezing. Wij mensen zijn de enige diersoort die kunnen hopen, het is een mooi goed.
Hoop is passief agressief
Hoop kan echter ook doorslaan in passief worden, in starheid of in blindheid. En net zoals ik het zag gebeuren in het revalidatiecentrum, zie ik het ook in de samenleving en als spreker veerkracht. Iedereen die binnenkomt, hoopt weer te kunnen lopen. Sterker nog: ik geloofde het ook nog. En ergens tijdens het pad wordt de hoop vervangen door een realisme dat het niet meer gaat gebeuren. Nog steeds heb ik mensen om mij heen, die blijven hopen op een arts, een middel een operatie die ooit de dwarslaesie weg zal nemen. En dat is hun goed recht.
Hopen op (n)iets beters
Ik heb echter gemerkt dat het echt leven je gebeurt, terwijl je hoopt op een beter pad. Net als nu met Corona. En de boodschap die ik zo graag mee wil geven is: Vergeet niet tussen de persconferenties te leven!
Herman van Veen zong het ooit al mooi: de bom valt nooit. We lijken als samenleving soms wel stil te staan in de hoop dat het straks weer mag. En dat hoeft helemaal niet.
Ik hoop dat het je lukt
Dus het is niet de vraag of het vaccin ooit komt. Het is de vraag of het je lukt om in dit nieuwe normaal te blijven genieten van de mooie dingen die ook nu gebeuren. Lukt het je om te genieten van de herfstkleuren buiten, ondanks de kou. Lukt het je om van die hele kleine momenten, zoals de geluiden van de buurjongen die jarig is te genieten? Of van de wandeling buiten, waar je de frisse lucht diep tot in je longen binnen laat komen. Ik hoop echt dat het je lukt, want als dat lukt, dan kun je alles aan.
Hoop in veerkracht
En voilà je hebt je vaccin gevonden. Het heet Veerkracht.
Ik zie je graag weer snel!
