Skip to main content

Hallo Allemaal!

Net bij mijn psycholoog vandaan, leuk gesprek gehad moeten we vaker doen. Tijdens het gesprek  merk ik dat ik haar vragen al geanalyseerd heb voordat ze ze überhaubt gesteld heeft, erg vervelende eigenschap vind ik van mezelf “Niek stop eens”, hoor ik in mijn hoofd, “gewoon antwoorden op de vragen”. “Maar waarom voelde je dan zo?” mmmm, ik hoor mezelf de grap al maken, dat ik een slechte jeugd heb gehad, een anorectia trauma en daaropvolgende een dwangmatige knuffel psychose. “Niek stop eens!”, hoor ik mezelf weer zeggen, “blijf bij de les… “

Het is 1 september vandaag,zo’n 4 uur in de middag en ik ben 15 minuten te laat. Nadat ik 2 uur lang tijdens de fysiotherapie, tennis op de Wii heb gespeeld en tot grote ergernis al mijn therapeuten en mede revalidanten volkomen heb afgemaakt..gna gna.., en eindelijk mijn rolstoel heb versteld zit ik in een klein kamertje te praten met een zeer vriendelijk persoon. Helemaal niet zo eng, die psychiaters van tegenwoordig, het dwingt me wel weer om over een hoop dingen na te denken. Voor de goede vrinden en trouwe lezers onder u is het geen geheim dat het laatste jaar toch wel een ommekeer een grote zoektocht is geweest..Lillian (zo mag ik mijn shrink noemen) begrijpt me, eigenlijk begrijpt ze alles… Dat begrijp ik dan weer niet, dus ik analyseer er weer vrolijk op los…Vindt ze me nu een sukkel of eigenlijk wel een aantrekkelijke jongen man van 28, met beperking? Ben ik nu juist duidelijk of een een associale monoloog aan het houden van 1,5 uur? In een wel heel dappere stemming begin ik over Thom en mijn family healings…Zeer gewaagd vond ik zelf, Homeapathie, healings, hypno therapie, meditatie, visualitatie, ik hoor me alle termen noemen…langzaam zak ik verder in mijn stoel en wacht op het vernietigende antwoord dat ik een mietje ben….Die komt niet, ze begrijpt het…, ik zucht en vervolg dapper het  gesprek: “Wat brengt dit je dan allemaal Niek?” Ik ben Lillian ondertussen aardig gaan vinden doordat zij mijn hoofd zojuist spaarde op de guillotine. “wat het me brengt? zeg ik om tijd te rekken” Rust, balans, vredigheid, acceptatie? (het vraagteken spreek ik ook echt uit, ik onbenul :)) “Herkenbaarheid en begrip zie ik gelukkig in de ogen van Lillian en ik grijp mijn kans om wederom een monoloog van 30 minuten te houden over mijn leerzaamheid tijdens mijn revalidatie. Hoe ik afgelopen week heb geleerd dat revalidatie geen wedstrijd is, ik niet meer hoef te winnen van mijn lotgenoten. Ik geen superheld hoef te zijn als ik hier uit kom. Hoe ik me eerlijker, rustiger en lekkerder voel in mijn omgeving…Bijna naakt (soms letterlijk), omdat er niets meer is om me achter te verschuilen. Geen uiterlijk, geen geld, geen sociale gedrag, ik moet even helemaal terug naar de basis….Niek = Niek, ik = ik…., dat is dan ook wat ik wil leren tijdens deze periode. Geen iron men meer, geen hoge bergen beklimmen of kunnen lopen. Nee, ik wil volkomen eerlijk, rustig en vredig aan een nieuw bestaan leren werken. Ik mag zoekend zijn maar ik wil aan het einde van deze maanden daar mijn geluk in vinden! Jahoe, zeg ik hardop, dat is leuk om achter te komen.

Lang leve de psycholoog…Ik sprint terug op standje kernsplitsing, invaliden springen opzij als ik met een noodvaart nog net de lift steel voor een gehandicapt jongetje, ik moet dit allemaal opschrijven voordat mijn geheugen me weer in de steek laat. In 10 minuten typ ik dan ook bovenstaand verhaal, geen idee of er iets van te maken is…

Geniet van de nieuwe website, meld je rechtsboven even aan in de RSS feed, ik groet u, vanuit het Utrechtse, vol trots met een hele dikke gemeende knuffel.

Ik hou van jullie,

🙂 Niek 🙂

23 Comments

  • Niek schreef:

    test

    • sisko van der land schreef:

      Niek,

      Ook ik ben trots op de mooie foto van jou met Trea en Leo. Schrijven kan jij en lang kletsen ook. Maar het is geen prietpraat, maar serieuze stuff. Jij doelde natuurlijk hierop, toen jij zondag in gezelschap zei dat jij jouw praatjes van mij hebt. Jij hebt de ‘geestelijke” zaken goed op een rij, hopelijk blijven de fysieke zaken jou even goed afgaan. Hou deze innerlijke rust vast !

      Je trotse oom Sisko

  • Ilona schreef:

    Heerlijk weer!!! Standje kernsplitsing! Brrrriljant.
    Dikke kus. Xxloon

  • Harmen schreef:

    He Niek!

    Surf elke dag weer naar je (oude) site of je weer een berichtje hebt getypt. En dan is zo’n RSS feed wel zo handig! Nu nog even aan de praat krijgen op me mobiel! Sta telkens weer verbaasd hoe goed je overal mee omgaat en geniet van je verhalen! Ik kom binnenkort graag weer eens langs (als je daar tijd voor hebt natuurlijk!) 😉

    Hou vol!
    Groeten!
    Je neefje

  • sanne schreef:

    Zo eerlijk, zo heerlijk.. prachtig. Bedankt voor weer een inspirerende post, ben trots op je!

    Dikke kus,
    Sanne

    Ps; mooie website 😉

  • trea en leo, je moeder en je vader, mam en paps schreef:

    Donderdagochtend 00.30 Wat een heerlijk verhaal, vooral de foto daar zijn wij enorm trots op. Magnifieke belichting en wat een bijzondere compositie. Misschien iets voor
    world press foto??
    Weet iedereen dat jouw gelukzalige glimlach met de warmte pakking te maken heeft?????
    Wij zijn beide wel heel jaloers op zo een begripvolle psych., daar kunnen wij als ouders heel wat van leren en is er misschien ook nog een mogelijkheid dat wij ook naar haar toe kunnen gaan, als een soort familie shrink?????
    Lieve gozer je zal al wel slapen en wij zijn hartsikke trots op je en morgen weer “vrolijk op. Eskimo knuffels T.en L.

  • Brandon schreef:

    Niek I’m with you buddy. I think about you all the time. Thank you for sharing your story with us. I remember the mountain.

  • Krijn schreef:

    Hey Niek!

    Wat een (wederom) bijzonder verhaal: inspirerend en echt. Ik hoop dat je een goede dag hebt vandaag, en de gezelligheid van afgelopen zondagmiddagborrel doen we snel nog eens!

    Gr krijn

  • Sarah schreef:

    Lieverd!

    Wat een bijzonder, mooi & inspirerend verhaal! Met regelmaat verschijnt er bij het lezen van jouw verhalen een glimlach, wat schrijf jij pakkend!

    Je hebt het dus getroffen met je vrouwelijke psych? In dat geval zou ik mooi op haar “sofa” blijven liggen, luisterend naar haar empathische en analytische woorden….terwijl jij opzoek gaat naar het geluk!

    Ik kom je voor mijn reis nog opzoeken! Denk aan je, hou je goed!

    Veel liefs, Sarah

  • Annemieke schreef:

    Ha die Niek,

    Foei, de lift stelen voor een gehandicapt jongetje, hoe durf je. Gelukkig ben je je bravoure niet kwijtgeraakt, net als je scherpe analyses van jezelf en de wereld om je heen.
    Met veel plezier lees ik je verhalen en ben je onderdeel van mijn opstartritueel. Ik kom graag een keer bij je langs. Hopelijk heb je vandaag weer zo’n goede dag, en vergeet niet, ook de slechte dagen horen erbij. Van elke ervaring leer je. Liefs Annemieke

  • Réal schreef:

    Niek jongen!
    Wat kan je alles toch pakkend verwoorden….respect!
    Heel veel sterkte en hoop je te zien op de 17e!

    groet,

  • Bart Jan schreef:

    He Niek,

    Even een kort berichtje, hoop dat je snel je geluk vindt. Succes met de ontdekkingsreis en hopelijk tot snel

    knuffel Bart Jan

    P.S. Nog steeds spongebaths van (mooie) zusters??

  • Lars schreef:

    Broeder,

    wat ben je ook een held, en een ramp voor je Spych!! hahaha.

    lang leven de Wii tennis. houzee houzee.

    Knuffel Lars

  • Gijs Buijs schreef:

    Hoi Niek, mooie site, goed verhaal over je zielenknijper,
    maar pas er mee op voor je het weet hebben ze je klem.
    Leo en Trea staan lekker strak op de foto, maar Leo zit wel erg dicht met zijn hoofd bij het stropje, moet hij mee oppassen.

    Niek houw je haaks, wij blijven je volgen.

    Groeten Marion en Gijs

  • Lisa&Ben schreef:

    Hey buddy, Ik hoop dat je je snel weer lekker voelt en maak je geen zorgen over het cancellen van de ‘surprise’ BBQ, want wij hebben allemaal jouw gezondheid op Nummero Uno! En daarbij, tis nie alsof dit de laatste keer was om ons tegoed te doen aan veel te veel eten en dito gezelligheid. Voor nu sturen Lisa en ik je (digitaal, want je zal je telefoon wel even uitgezet hebben) een enorme knuffel en heel veel liefs. We hebben weer met veel interesse en evenzoveel verwondering je verhaal gelezen en keep it up! Niet alleen het upkeepen van je positieve instelling en het delen van je gedachten, maar ook zeker die geniale verhalenschrijverij van je! Tot snel en dikke kus van ons!

  • Lisette schreef:

    He Niek! 🙂

    …..’Wereldgozer!’…..

    Vol verwondering en ontroering lees ik je nieuwe blogg!

    You rule! *lol*

    Liefs Lies

  • Serge schreef:

    Hey amigo,
    Goeie post en tof voor ons om die foto’s te kunnen zien.
    Ook bewonder ik het zo dat jij je emoties zo goed uitdrukt man! Daar kan ik dan weer wel iets van leren..
    Keep it up!
    Serge

  • Mieke schreef:

    beste Niek,
    jij opent voor mij weer een nieuw avontuur op mijn laptop: geabonneerd op een “Feed” !! (ben kwa begrip nog lang niet afgedaald tot de kern van dit grote internetmysterie, maar voorlopig werkt het !)
    ik volg je trouw en leer enorm en “herken” sommige van je worstelingen en beginnende acceptatiepogingen.
    voel me vereerd om daar getuige van te mogen zijn !
    dank je wel.
    warme knufsels uit soest

  • Sanne-Marije schreef:

    Lieve Niek,

    Heb net je blog ontdekt en ook gelijk alles gelezen. Wat kan jij dat toch allemaal mooi beschrijven!

    Voor een paar weken terug kwam ik je ouders tegen en heb ik nog een tijdje met ze zitten kletsen. Het was fijn om te horen dat je zo positief bent en blijft. Ook al zijn er natuurlijk zo af en toe wat mindere dagen.
    Ze vertelden ook dat het kaartje is aangekomen. Daar ben ik erg blij mee, want ik wilde je graag laten weten dat ik veel aan je denk en dat blijf ik ook zeker doen!

    Veel liefs en kus Sanne-Marije

  • Philippe schreef:

    Hallo beste Niek,

    Wat een talent. Je boeit ons elke dag met je schrijverstalent. Wel, wel wat een woordenvituoos en proficiat hoe je ons je gevoelens en emoties laat delen.
    We leven echt met je me en volgen al je stappen.
    Hou je taai en een dikke knuffel vanuit Antwerpen.
    Tot en dezer.
    Marianne en Philippe.

  • Tom schreef:

    He Niek!

    Wat een prachtige website en wat een prachtige verhalen weer. Ik volg je verhalen continue en het mooie is dat ook ik er positieve energie uit haal..

    Keep up the good work!

    Xx Tom

  • Harrie schreef:

    Heej Niek,

    “Still very alive and kicking” wat een verhaal ! volgens mij hou jij je shrink nog wel even bezig. Het is een een voorrecht jou (een beetje) te kennen en je verhalen te mogen lezen.
    Zo te lezen neem je alle paden: rul zand, grind, kinderkoppen maar het gladde asfalt komt er zeker.

    groet Harrie Heerkens