Soms hou ik van Niek van de volle 85 kilogram, soms hou ik helemaal niet van Niek, zijn lichaam kan niet meer alles zelf en reageerd volledig onafhankelijk van zijn denken. De spasmes verergeren, ik scheld op mezelf als ik vandaag verbeten van de pijn met mijn broer naar thialf ga. Waarom kan ik niet lekker genieten, stomme pijn, stom lichaam. Ik heb al lang geleden geleerd dat deze manier van denken destructief, zelfs vernietigend werkt voor je lichaam. Ik kan er helaas niet omheen dat het soms wel gebeurd. Ik baal dat ik mijn zelfstandigheid weer verlies, dat de spasmes zijn ver10voudigd en dat de pijn alsmaar toeneemt, ik baal ervan dat ik achteruit ga, ik wil die verekte operatie hebben, ik wil dat het stopt, ik wil dat de pijn stopt.
Ik heb een week zo ontzettend in de put gezeten op mijn kamer. Diep in die put, opgesloten alleen, met pijn, koortsaanvallen, incontinentie, pijn, spasme, onzekerheid, bijna weer een spoedopname en uitval in mijn rechter arm. Ik moest even stil blijven zitten van mezelf alleen in het donker. Ik moest en zou alle shit even letterlijk voelen, diep in de put vind men de grootste wijsheid was mijn credo. En dat is nu weer gebeurd, ik voel warempel een nieuwe energie, gloeiend bijna, letterlijk warm op mijn middenrif ter hoogte van mijn hart. Die energie is er pas sinds die week, maar ik voel en weet nu letterlijk dat ik wel 10 operaties aan kan met bijhorende complicaties, ook deze kan er wel bij. Lekker voelt dat, kom maar op ik kan je hebben. Hij is er in de ochtend als ik wakker word en ik kan hem voelen als ik in de avond in slaap val. Ik voel hem tijdens het mediteren bij anahata, mijn vierde hart chakra. Ik wil hiervan leren, ik wil dat ik leer vertrouwen dat in het diepste dal van mijn ziel kennis, nieuw inzicht ligt. Niet uit de weg gaan dus, opzoeken en aangaan, lastig vind ik dat nog.
En toch ben ik momenteel heel gelukkig, kan ik sinds hele lange tijd weer het meest gelukzalig geluk op aard voelen. Zie ik de musjes in de sneeuw spelen, voel ik de zon door de koude temperatuur heen en drijf maar verder op een roze wolk, energie vloeid rijkelijk door mijn rechter kant van mijn lichaam. Het lukt me de momenten zonder pijn en angst intens te genieten, mijn leven staat op mijn kop maar ik zal er alles uithalen totdat die stomme operatie komt. Stiekem wens ik dat ik de rest van mijn leven volgende maand een operatie krijg. Dat het me laat inzien dat ik van elk gegeven klein moment mag genieten, dat is mijn doel, hier en nu. Op dat soort momenten hou ik van mezelf.
Ik leer; er is maar een weg om met mijn angst, pijn en emotie om te gaan en dat is er recht doorheen. Ik kan niet meer anders, ik wil mijn leven vervullen met liefde en vreugd maar weet dat ik deze alleen kan bereiken als ik de dalen bezoek. Recht er doorheen, niks niet opkroppen, verbergen of wegstoppen maar opzoeken ,confronteren en accepteren. Soms hou ik dan van mezelf, soms ook niet.
Dikke knuffel,
Niek
dank voor het delen van je inzicht,
dank voor je moed
dank voor het lied
Mieke
He Niek,
Ik weet niet of je mij nog kunt herinneren. Ik jou in ieder geval wel. Via jou facebook kom ik hier terecht en leze vanaf om half 12 een groot deel van wat je geschreven hebt. Wat ontzettend goed dat je dit doet…deze blog. Ik zit met open mond te lezen naar jou beschrijvingen…De pijn en jou doorzettingsvermogen. Als ik aan Niek denk denk ik aan vida en aan De Markt! Wat kan het leven dan toch ineens veranderen.
Ik vind het erg mooi om te lezen hoe sterk je bent en zal ook zeker je berichten blijven volgen.
Groeten
Linda
Lieve Niek,
Wat heb je weer een ongelofelijk prachtig/krachtig bericht geschreven……hou de gevonden energie goed vast, zet je tanden er in en laat niet meer los!
Liefs,
Tanja
Ps.: wat een mooi nummer zeg!
Lieverd wat ben je toch ongeloofelijk sterk. Ik ben onder de indruk van je kracht en je moed. Van je energie, die je uiteindelijk toch altijd zelf weer ergens uit weet te halen. En die kun je dan ook nog delen. Ongeloofelijk.
Hey Niek, Wij begrijpen jouw shit en voelen met je mee.
Reeel gezien wordt het tijd voor die nare operatie met zoveel risico’s. Jij hebt geen keus man, al die pijn dat is ook geen leven. Wij hopen toch zo dat je na de operatie weer die Niek wordt die wij kennen van jouw eerdere verhalen.
Wij zullen voor je duimen , jij moet het ondergaan en die neurochirurg met zijn IPod met house muziek moet zijn werk maar gewoon supergoed doen. Daar gaan we van uit!
Geniet nog van de tijd voor de operatie. Jammer genoeg zal jij ook door deze fase heen moeten maar wij , fam en al jouw vrienden (en dat zijn er velen volgens mij) zullen jou er door heen slepen. Jij ondergaat dit niet alleen maar met de morele kracht van al die lieve mensen om je heen en die veel aan jou denken. Dat verdien je gewoon. Hennie en ik wensen jou heel veel goede wensen voor 2011 en toi toi toi lieve Niek.
We komen gauw weer langs
gr
Fenko & Hennie
Hoi Niek,
En weer weet je jezelf er bovenop te krijgen, fantastisch!!
met jouwe veerkracht dwing je gewoon een geslaagde operatie af, daar ben ik van overtuigd.
Heel veel sterkte komend jaar.
Frans en Marian
Ha Niek,
Gelukkig heb je weer energie gevonden! ik blijf aan je denken.. heel veel groeten maarten