Mijn laatste column in gastvrijezorg
Dit is alweer mijn laatste column aan u in een blad waarvan de titel eigenlijk niet nodig zou moeten zijn. Waarom leest u het eigenlijk? Omdat wat ‘experts’ en een half lamme u kunnen leren wat gastvrijheid is? Omdat u de illustere hoop heeft dat u met het lezen van dit blad inspiratie krijgt? Of omdat u hoopt dat wij Nederlanders ooit gastvrijer zullen worden? Ik ga u uit deze hoop halen. Het gaat namelijk niet gebeuren. Niet nu, niet morgen, niet over een paar jaar.
Het enige dat wij in de hand hebben, is het veranderen van ons zelf. En of wij het leuk vinden of niet, wij leven in een wereld waarin mensen met slechte kapsels de overhand krijgen. Waarin wij harder worden en letten op de dingen die juist niet goed gaan in plaats van andersom. Ook in uw bedrijfstak waarbij wij vooral sturen op hoe goed de dokter moet zijn in plaats van hoe aardig. Het ministerie stuurt op de functionaliteit van kwaliteit in uw tak. Het AD en Elsevier geven kwalitatieve top 100’s uit, de CQ-index bevraagt op kwaliteit, de IGZ let op kwaliteit, uw organisaties worden grotendeels bestuurd op kwaliteit en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar wie bewaakt er nu dat de dokter aardig is? U!
Is alle hoop verloren?
Ik hoor u denken, maar die Niek was toch zo’n optimist? Is alle hoop dan verloren? Nee natuurlijk niet. Maar het wordt echt nodig tijd dat u in opstand komt! Ik roep u op voor een revolutie, voor boefjesgedrag en burgerlijke ongehoorzaamheid. We moeten namelijk in opstand komen willen wij deze slag winnen voor een zachte, aardige en gastvrije wereld. Een revolutie begint bij het volk, bij u dus.
Elke dag een stapje zetten
Onze tweeling is inmiddels 1,5 jaar en als nieuwtje gooi ik er maar gelijk in dat er een derde op komst is. Wij hebben een enorm gastvrije kinderopvang en elke dag ontvang ik berichtjes hoe Puck en Josefien het maken. ‘Dag Lieve Puck. Je hebt vandaag voor het eerst losse stapjes gezet. Wat was je trots en blij. Daarna heb je goed gegeten en heerlijk geslapen. Super mooie dag, tot morgen lieverd. Liefs.’ Elke ouder smelt bij het lezen van dit bericht, zo ook deze trotse papa. Dit is niet alleen maar erg gastvrij van ze maar ook heel slim, ik praat namelijk over ze op verjaardagen. Gastvrijheid is niets anders dan elke dag een stapje zetten, al zijn ze in het begin nog wankel en moeilijk.
Vechten voor een gastvrije wereld
Ik blijf zij aan zij met u vechten voor een gastvrije wereld, een gastvrije zorg. Tot een volgende ontmoeting.
Lang leve de revolutie!
Vandaag weer even de lees-achterstand ingehaald! En dan lees ik dat deze reeks gaat stoppen….
Maar ook het mooie, gelukkige nieuws dat jullie nog een kindje gaan krijgen.
Niek en Kim, het ga jullie goed, geniet van het goede dat het leven in petto heeft.
Lieve groeten, Elly