“Het feit dat ik er tijdens de presentatie pas achter kwam dat Niek beschonken op de motor is gestapt was voor mij al een reden direct af te haken, ik schaam mij tegenover mijn collega’s dat ik Niek, als spreker, een podium heb gegeven. Voel me ook behoorlijk in de maling genomen over dit achterwege gelaten ‘detail’. Dan had ik zelf nog kunnen besluiten geen zaken met jullie te doen.”
Ik word slecht wakker. Het is gewoon één van die pijnlijke nachten geweest, ik pak mijn telefoon en open Nu.nl waar ik lees; het is Blue Monday. Ik zie dat ik een berichtje heb van Jenine, mijn assistent, het gaat over een negatieve recensie over een speech van mij. Dat is in de 10 jaar als spreker nog nooit voorgekomen, maar ik ben nooit te jong om te leren. Ik kom echter niet verder dan deze eerste zinnen. Ze snijden recht door mij ziel..
Duur betaalde woorden
Mijn hoofd roept: “Het zijn maar woorden, Niek!” Maar daar in bed barst ik ongecontroleerd in tranen uit. De tientallen sessies die ik nodig heb gehad om niet al te boos op mezelf te zijn na 16 juli 2010 hebben kennelijk niet het gewenste effect gehad. Ik heb het mezelf nooit helemaal vergeven. Drinken, moe zijn en toch in een onbewaakt moment op die motor stappen. Ik weet nog dat ik wakker werd op de IC en realiseerde dat ik gedronken had. “Het spijt me zo, paps.” wist ik nog uit te brengen. Hij antwoorde; “Dat ga je nooit meer zeggen, er is niets wat je daar aan kan veranderen, wel met hoe je er nu mee omgaat.”
In de brief van het OM, na mijn ongeluk, staat dat ze niet tot vervolging overgaan. Het toegestane minimum alcohol percentage zat onder het minimum en dat de prijs die ik betaal voor het ongeluk is al zwaar genoeg. 90% van mijn lichaam doet het niet meer en de 10% die het wel doet, wordt gekweld door zenuwpijn.
Omgaan met verandering
“Wel hoe je er mee omgaat.” De woorden van mijn vader dreunen door mijn hoofd. Dan volgen mijn eigen zinnen. Als je het ergens niet mee eens bent; beweeg. Als je niet op de juiste plek zit; beweeg. Als je je niet goed voelt; beweeg. Als je f*cking neerslachtig bent; beweeg. Ik dwing mijn lichaam in beweging uit bed, trillend van de pijn trek ik mijn kleren aan, doe mijn oortjes in en zet Andrea Bocelli op. Nu samen met Joep het park ik in.
Niemand heeft behoefte aan alleen maar succesverhalen
Ik heb mezelf beloofd dat ik hier nooit een heldenverhaal van zou maken en altijd zo open en eerlijk mogelijk zou zijn. Zo beschrijf ik uitvoerig het ongeluk en het drinken in mijn boek Crash, neem ik het mee in interviews en zo ook altijd als spreker in mijn talks en presenaties . Ik snap dat dit confronterend kan zijn voor sommige mensen. Iedereen heeft recht op zijn eigen waarheid. Alleen die woorden doen verdomde pijn, omdat ze een punt raken waar ik dacht dat ik overheen was.
Veerkracht is een werkwoord
Eenmaal in het park begin ik weer te ontdooien en voel ik dat mijn speech 100% vanuit de juiste intentie is geweest. Heel langzaam komt de zon naar buiten en realiseer ik mij weer dat veerkracht een werkwoord is. Je moet er alleen voor in beweging komen. Na nog twee slechte nachten, verruilt de boosheid en verdriet zich in acceptatie en dankbaarheid. Vandaag twee fantastische Webinars gedaan met veel lof en mooie reacties, waarin ik vertelde hoe een jongen een domme beslissing maakte, maar toch een heel gelukkig man werd.
Lieve klant, bedankt voor je snoeiharde feedback. Het is zeker aan jou om te oordelen, maar het veroordelen doe ik zelf wel.
Ik ben er weer.
Wil jij ook weer in beweging komen? Je kent nu mijn ‘volledige” verhaal, boek mij als spreker veerkracht. Je zult er echt geen spijt van hebben.
