Er moet mij toch even iets van mijn hart. Iets dat al een week aan mij knaagt. Wij hebben net de grootste niet nucliaire bom op een grottenstelsel laten vallen ergens in het midden oosten. Wow, wat gaaf! Okay eigenlijk waren het de Amerikanen, maar als het om bommen gooien gaat dan praten wij graag over wij. Zonder gepaste trots vertellen wij er daarom dagen over.
De bom heeft meer impact dan de bom op Hiroshima, ontploft vlak boven de grond en word met GPS naar het doel geleid. Te gek! Het is werkelijk de moeder van alle bommen! De allergrootste, echt waar. Vol trots nemen wij de berichtgeving over van onze westerburen, had ik al gezegd dat het een grote bom was? Het AD bericht dat deze moeder van alle bommen wel 39 IS strijders heeft gedood. Jahoe! De NOS behandeld deze heldhaftige daad dan ook uitgebreid op het 8 uur journaal, zelfs het jeugdjournaal doet er aan mee, net zoals alle andere media.
Nu.nl doet uitgebreid verslag van deze super coole bom en verteld gelukkig de volgende dag dat het wel 96 IS strijders betrof. Dat zal ze leren, don’t fuck with our mama, hoor ik ons zeggen. Ik smul van trots. Ongelooflijk dat wij zo’n grote biem (geen spelfout) kunnen maken, de allergrootste zelfs en dat wij die precies op het dak gooien van wat IS’rs. Wow…
Mijn cynisme mag u wellicht niet ontgaan. Vandaag is namelijk een dag dat ik mij bijna schaam om mens te zijn. Niet westers, niet Europees of Nederlands nee, gewoon mens. Natuurlijk is het een propaganda strijd, natuurlijk wil meneer Trump even de lengte van zijn piemeltje laten zien, het is daarom maar goed dat hij geen ruzie in Afrika maakt. Met plaatsvervangende schaamte zie ik het met lederogen toe. We hebben net 96 mensen vermoord met een hele grote bom en daar zijn wij fucking trots op. Chapeaux, open de champagne maar.
Gaat u schamen, heel erg diep schamen, wil ik tegen de wereld roepen. Heeft iemand er misschien bij nagedacht welke boodschap wij hiermee aan onze kinderen geven? Ik snap dat de Trump stemmer met een IQ van 35 dit amazing, fucking fantastic vindt. Maar wij? Serieus? Het gaat mij er niet om wie er gelijk heeft, of waarom we de oorlog voeren. Het gaat mij er niet om of wij de bom wel of niet moeten gooien. Maar moeten wij echt als mens trots zijn op een grote bom, met zoveel doden? Zijn wij dan niet precies hetzelfde als die zo genoemde terroristen? Ik kan de media wel de schuld geven, maar die laten alleen maar zien wat wij willen zien. Dus de vraag blijft: waarom willen wij hier trots op zijn? Laten zien dat wij de superieure partij zijn? Heeft dat ooit gewerkt?
Even terug in de tijd. Ik ben een jaartje of negen en de NOS doet verslag van de overwinning tijdens de golfoorlog op Baghdad. De letterlijke tekst van de lachende presentator die ik nooit meer vergeet was: ” Al snel was er niets meer over van Saddams nationale garde, nouja niets…een hoopje brandende tanks dan”
Wij hebben als mensheid de kracht om elkaar kapot te maken. Wij kunnen oorlog voeren en elkaar pijn doen. Wij kunnen haten en vechten.
Wij hebben echter ook de kracht om te helen. Wij kunnen in vrede leven en elkaar versterken. Wij kunnen liefhebben en samen zijn. Het word hoog tijd dat wij ons daar eens op gaan richten.
Ik ben blij dat eindelijk iemand dit zegt! Zo is het Niek, om ons kapot te schamen. Niet alleen dat het gebeurt, maar er nog trots op zijn ook is wel een graadje erger nog…!!!
En signaleren dat het ook anders kan, dat dat geprobeerd en gedaan moet worden. Met dezelfde precisie en begeleiding… kunnen we dat? Laten we het eerst maar eens willen……