Het is 17 december vandaag, 7 nachten voor kerst om precies te zijn. Het sneeuws nog steeds buiten, ik kan er gelukkig nog steeds zo blij als een klein kind van worden. Romantisch, ik denk weer gelijk aan warme chocolade melk, mama vasthouden terwijl ik mijn eerst pasje op de friese doorlopers mocht maken, sneeuwbal gevechten en een warme kachel. Ondanks een vrolijke rol door een met sneeuw overgoten park, een hoogstraat sneeuwbal gevecht en veel hulp krijg ik het maar niet warm. De vrolijke gedachte van zojuist verdwijnd snel en word overrulled door andere emoties. Koud en verdrietig zijn betere omschrijvingen voor mijn gemoedstoestand.
Ik zit ook afgezonderd alleen op mijn kamer met een rode wijn, zachjes Enya op de achtergrond, zittend voor de blues zouden Acda en de Munnik dit noemen. Ik wil me even ellendig voelen, zielig bijna, even binnen laten komen wat er allemaal gebeurd. Ik heb een raar gevoel in mijn lichaam, onrustig maar ik kan het niet pakken. De laatste dagen zijn te heftig geweest, alsof ik het allemaal niet meer aan kan. Kleine stukjes informatie zinken in, ik voel me voor het eerst echt alleen. Eerst een koorstaanval, een blaasontsteking, weer die pijn tijdens langzit in bed waarbij ik het, hevig spasmatiserend uitschreeuw. Antibiotica, zwaardere medicatie, terug naar afhankelijkheid. Me niet meer zelf kunnen aankleden, hulp bij transfers, pijn bij alles wat ik doe. Terug naar af, terug naar waar ik vandaan kom, hier heb ik rust, tijd voor nodig. Die krijg ik niet, mijn lichaam protesteert bij alles wat ik doe. Bij elke gedachte aan de operatie schiet een doodsangst me in mijn lijf. Ook hier is geen ruimte voor, de pijn drukt alles weg. Ik kan niet uitleggen hoe ellendig mijn nachten zijn momenteel, hoeveel pijn ik nog hebben kan is mij een raadsel. Shokkend van de pijn bedenk ik me om 3 uur in de ochtend dat ik nog 4 afgrijselijke uren door moet voordat de nacht voorbij is. Mijn dromen vervagen en worden vervangen door zwart. De concequenties van de operatie schieten me door het hoofd, wat als wat als. Denken in de toekomst, het gaat me goed af helaas. Alsof de pijnen die ik al had niks voorstelden, de angstbeelden in het niet vervallen voor hetgeen wat komen gaat. Er zit iets in me en ik heb er geen goed gevoel over. Ik ken mezelf en me gevoel en meestal heb ik hier gelijk in. Het zit me niet lekker, kut syrinx. Kut pijn. Jullie hebben straks allemaal een goede, vrolijke kerst, das niet eerlijk denk ik nog, waarom ik niet?. Ik kijk dan uit naar een verschrikkelijk operatie die weet ik veel waar gaat uikomen. Er is zoveel mis met mij momenteel.
Dus nee het gaat niet goed, sterker nog helemaal niet goed. Ik weet het voor het eerst even niet meer en ik heb ook geen zin in hulp. Ik zit er gewoon doorheen, en dat voor de kerst. Ik weet ook even niet meer wat me er bovenop zal helpen. Fuck de omgaan met de pijn verhaaltjes, dit is niet te houden, ik wil niet meer gaan slapen. Dit heb ik dus ook nauwelijks gedaan de laatste dagen…De enige die ik wil zien vanavond kan niet komen door de sneeuw, het moet even niet zo zijn denk ik. Dit is nieuw voor me merk ik deze klotezooi, maar vooral mijn omgang ermee. Ik ben klaar met me aan te passen aan de situatie, ik ben klaar met meer ziekenhuis, ik ben klaar met de onzekerheid. Ik kan bijna niet meer in mijn stoel zitten, de spasmes drukken me er uit. Er is iets goed mis in mijn lichaam dit merk ik aan alles. De afgelopen nachten zoveel pijn en extra uitval gehad, dat ik rechts nu bijna geheel geen temperatuur meer kan voelen, en mijn hand zo goed als weg is. De doktoren die snachts worden opgepiept overleggen met het UMC, maar bij geen motorische uitval geen opname. Ik lig dus geheel machteloos toe te kijken hoe mijn lichaam verzwakt, af takelt, alsof ik naar mijn eigen sterfbed zit te kijken.
Alles vervaagd, alles is vergankelijk, maar het is bijna kerst en ik voel me doodongelukkig. Kut zeg maar, en er is niks wat ik er aan kan doen.Ik heb dus ook even niks aan je begrip, aan je medeleven of aan je oplossingen. Ik reageer boos en ik kan er geen kant meer op. Ik kijk naar binnen en voel een intense pijn een verschrikkelijk verdriet om wat is en komen gaat. Ik kan er even geen kant mee op. Ik ben klaar met meditatie, mooie technieken, goede gesprekken, ik ben klaar met alles.
Morgen adem ik weer, maar toch, bah wat een tyfes zooi.
Niek
lieve niek,
toch bid ik elke dag voor je en duim op speciale dagen zoals afgelopen donderdag voor je.
Knuffel
Dont’t know what to say. Kan met geen mogelijkheid bevatten wat je doormaakt Niek. Kut met peren. In extremis. In t kwadraat. Hoop dat je je uiteindelijk kan overgeven aan de situatie. Of zoiets. Hoe dan ook, denk aan je.
Liefz Joriz
Heel veel sterkte, Niek. Ik weet dat je het nodig hebt. Vooral nu.
Heb even geen woorden voor je, maar ben in gedachten bij je. X
…..oeps, mond vol tanden hier in Soest…..
enkel nog een lied dat we vanmorgen zongen met het koor “Zingen voor je leven”:
“return again, return again,
return to the land of your soul.
return to who you are,
return to what you are,
return to where you are.
born and reborn again”
He lieve Niek,
Ben stil van je verhaal, steek een kaarsje voor je aan en doe een wens dat deze pijn en angsten snel voorbij zijn.
lfs Martine
Hee Niek, verdomme zeg.
Sterke x
Getverdemme! Wat een klotezooi!\
En er is gewoon niets wat we kunnen doen!
Je weet dat we van je houden en dat deze situatie waar je in zit, continue verandert, ook dit gaat voorbij Niek…
Het is gewoon kut! Klaar!
Ik stuur je alle liefde, het is maar iets geks, dat leven….waar we totaal geen vat op lijken te hebben, soms is het een rot spel.
Over een tijdje kijk je ook hier weer anders tegen aan. Wees maar boos, volledig terecht vind ik.
Dikke kus van Lisette
sterkte lieve flinke niek!
kutzooi Niek!hopelijk voel je je met de kerst weer iets beter!!! Ik wens je desondanks de klotezooi een fijne kerst. Weet zeker dat een heerlijk rood wijntje en goed gezelschap je zal doen opknappen!
Keep the faith!!!
He Niek,
Wij lezen je blog altijd, maar reageren nooit, maar kunnen nu echt niks anders zeggen dan dat dit echt kut is. Als het ons al zo raakt, kunnen we niet bedenken wat het jou doet.
Sterkte!
Godverdomme mag best eens gezegd
worden rond deze kerstdagen.
Sterkte dude.
Beste Niek
blijf ondanks alles vooruit kijken
elke avond zit je in mijn gebed
en wekelijks een kaars
ik hoop dat het je steeds nieuwe kracht zal geven.Wij wensen ondanks alles een fijne kerst voor jou en familie.dikke knuffel van ons uit Zevenaar
Lieve Niek,
Ik vind het allemaal meer dan verschrikkelijk voor je.
Ik heb er geen woorden voor.
Blijf geloven,
Gisteren hadden we kerstviering op school, we hebben het drie keer gespeeld en ik zat in het koor.We zongen een lied van Enya en ik moest steeds aan jou denken echt waar. Is dat toeval!!
Ik zing het nog een keer voor je.
May it be an evening star
Shines down upon you
May it be when darkness falls
Your heart will be true
You walk a lonely road
Oh! How far you are from home
Mornie utúlië (darkness has come)
Believe and you will find your way
Mornie alantië (darkness has fallen)
A promise lives within you now
May it be the shadows call
Will fly away
May it be you journey on
To light the day
When the night is overcome
You may rise to find the sun
Mornie utúlië (darkness has come)
Believe and you will find your way
Mornie alantië (darkness has fallen)
A promise lives within you now
A promise lives within you now
Een hele dikke knuffel van iemand die aan je denkt.
Niek……….je kent mij niet, ik jou alleen via je vader en toch huil ik nu met je mee………een lieve groet…..
Niek,ik ga toch reageren hoor want:….ik heb je nodig voor de pianopartij van Kevin!!
ps..ben al een heel eind en weet zeker dat het je gaat lukken!
sterkte
Natuurlijk begrip en heel veel medeleven, maar helaas geen oplossingen….
Wees maar boos, erg boos.
Je bent in mijn gedachten.
Sterkte.
Dikke knuffel
Lieve Niek,
Heel goed te begrijpen dat je boos bent…
Ik wens je heel veel kracht toe in deze moeilijke periode!
X Mandy
Wat een klote zooi weer jongen.
Het zou ook wel eens mee mogen zitten.
Ik hoop dat je de energie ervoor weer snel terug zal vinden.
sterkte
Hoi Niek,
Ik kan even niets bedenken om je op te beuren. Gewoon KUT dus. Vloeken mag.
Arnold
Lieve, lieve Niek,
We denken veel aan jou.
Dikke knuffel ons
Wat een godvergeten klotezooi! Sterkte stoere Niek, wees er maar even goed klaar mee, dat mag. Dat moet misschien zelfs wel even.
Wij denken aan je.
Liefs, Frank en Nienke
Shit, shit en shit!
Het is niet te bevatten wat je doormaakt!
Schreeuw zo hard je kan.
Laat ons je ellende en pijn weten.
Henri
Bijna niet te geloven dat dit door dezelfde Niek geschreven is, als de Niek waar ik vorige week nog mee in de kroeg zat.
Ik wou dat ik een stuk van jouw pijn voor je kon dragen. Als we dat allemaal konden, zou het zo veel lichter voor je zijn… Maar je hebt gelijk, aan wou en zou heb je zo weinig, want het kan niet. En dat maakt het zo oneerlijk. Toch stuur ik je een grote stapel liefde, want baat het niet, het schaadt ook niet. Xx
Niek, geen woorden zullen hetgeen jij ervaart voldoende beschrijven zodat de rest zich kan indenken welke angsten, pijnen en verdriet jij moet doorstaan…
En toch durf ik met 100% zekerheid te zeggen dat er na zulke dalen zeker ook weer pieken komen gaan..
lelijkste kerstkaart ever is on its way btw..
Love u, Tom
p.s. niet verder vertellen maar een klein traantje weggepinkt bij Kevin Mcleod
Niek!
Je hebt me er zo vaak op gewezen dat ik die niet mocht zeggen, maar nu dan toch nog een keer!
GODVERDOMME!!
Ik zou willen dat ik de wereld overhoop kon trekken voor je en doen wat er moet gebeuren om je uit dit drama te bevrijden, maar helaas…ik kan het niet!! Het enige wat ik kan doen is je weblog blijven lezen en een traan wegpinken! Iedere keer weer! Na een dal komt altijd weer een top en ik ben naarstig opzoek om de fast forward button te vinden!!
búsqueda y conquista rey!
Besos! Tim
Lieve Niek, zit wederom sprakeloos deze post te lezen… Ondanks dat je er niet op zit te wachten: Vind je dapper, sterk en heb diep respect voor je houding naar alles!! Hold on in there! Dikke knuffel, Jacq