Ik ben bang. Zittend op mijn kamer realiseer ik me dat ineens dat ik echt angst voel. Diepgewortelde angst voor het leven. Ik wil huilen, schreeuwen en trappen maar het wil niet. Mijn gedachten flitsen snel van pijn naar angst vooral als ik alleen ben s’avonds in bed. Ik heb dan spijt dat ik gestopt ben met mijn oxycontin, oftewel de farmaceutische tegenhanger van heroine. Ik verkramp van de pijn, het lukt me niet mijn oefeningen te doen, het lukt niet de pijn weg te krijgen. Ik wil niet meer. De arts verteld dat de pijn waarschijnlijk niet meer weg gaat, net als mijn sensible uitval. Bah, ik wil niet meer. Ik ben bang voor de operatie, wat gaat er toch gebeuren in mijn ruggenmerg? Wat als, wat als…
Ik wil als een klein kind diep in de armen van mijn moeder kruipen zonder pijn en dan niks. Even geen zorgen meer Ik wil dat het ophoud. Ik heb er genoeg van. Ik wil weer lopen, gewoon zijn, ik wil weten wat er gebeurd. Ik wil de controle terug. Het is ook niet dat ik bang ben voor de dood, ik ben bang dat ik niet meer wil. Wat als wat als. Ik vecht tegen mijn gedachten leven in angst en pijn is geen leven dat ik wil. Ik voel me eenzaam, veel bezoek, veel aandacht en veel liefde maar toch eenzaam. Het is eenzaam aan de top, maar ook zeker in het dal merk ik nu. Ik moet deze strijd toch zelf winnen. Bah, alleen zijn ben ik niet goed in.
Er moet een reden zijn dat ik mijn ongeluk heb overleefd. Dat ik 3 uur op het asvalt heb gelegen en met 32 graden onderkoeld zelf de politie heb weten te bellen. Dat ik een stem in mezelf hoorde die de keuze stelde van slapen of actie ondernemen. Dat de hulpdiensten mij uiteindelijk hebben weten te vinden en dat de politie escorte mij snel genoeg naar het AMC heeft weten te brengen. Teveel factoren, hier moet een reden voor zijn! Waarom leef ik nog na die dag? Ik was bijna dood, echt kantje boord, dat realiseer ik me nog niet vaak genoeg. En dat was nog het makkelijke gedeelte merk ik nu. Het gevecht begint daarna pas, Het is niet de laesie die het moeilijk maakt maar juist alles daaromheen.
Ik ben bang. Bang voor de uitslag van de doctoren, bang dat ze niks vinden. Ik droom niet meer. Het lukt me niet meer overal heen te vliegen en de meest mooie avonturen mee te maken. Bah, ik wil weer gewoon zijn. Stom ziekenhuis, ik voel me zo gehandicapt. En ja, ik ga ook dit gevecht wel weer aan, ook dit gevecht ga ik winnen, hoe dan ook. Alleen het is gewoon helemaal niet leuk meer nu.
Morgen hopelijk meer nieuws
Dikke knuffel Niek
Lieve Niek,
Steeds lees ik je blogs weer met verbijstering over je strijd en hoe je je diepste gevoelens en gedachtes elke keer weer op papier weet te zetten en met je leespubliek durft te delen….Dat spreekt van grote klasse! Het enige dat ik kan zeggen is: HANG IN THERE! Ook vanuit dat dal zul je een lichtstraal vinden die je weer moed zal geven eruit te klimmen! Zet ‘m op! Knuffel, Caroline
Lieve Niek,
Ook hier in het verre Leeuwarden volgen we je op de voet (dit is waarschijnlijk nu niet de meest mooie beeldspraak, maar toch..) We hebben allemaal ontzettende bewondering voor je. Hoe je met alles omgaat en hoe je dit vervolgens ook nog eens op papier kunt zetten. Lieve Niek, petje af en heel veel succes de komende tijd.
Dikke tut Anita
Jeetje Niek wat moet dat rot zijn om zoveel pijn te hebben. Life is a bitch en je schrijft zo open en eerlijk dat het me erg raakt.
Je bent een mooie kerel.
groeten,
Masja
het is harstikke cloten en leuk zeker niet
het doet harstikke pijn
en vele tranen
bij mij
maar zoveel bij jouw zo ontzettend veel
en bij je mams en pa
Kruip er maar in
ik denk zij ook in jouw
sterkte jongen
kus
Niek,
Je bent sterk! Je bent een topper! Je bent een kanjer! Jij komt hier goed doorheen!
Ik blijf erbij: Jij krijgt die mat klein maat!
Ik denk aan je en zie een vechter die binnenkort weer wint! Jij gaat winnen Niek!
Niels!
je angst kan ik niet minder maken.
wel zeggen dat wij een link zijn naar datgene wat buiten jouw angst is.
en je daar af en toe aan herinneren.
mijn reddingsboei ligt klaar voor jou (en daar zijn er nog veel meer van als ik dat allemaal zo lees !)
Lieve Niek,
Man, je raakt me. Wilde dat ik iets voor je kon betekenen.
Sterkte. You’re the best!
liefs
Lieve Niek,
Voor het eerst schrik ik echt heel erg van je verhaal. Ben tot tranen geroerd. Wat moet je toch door een vreselijk diep dal. Ik ga ervan uit dat je het volhoudt en er uit komt. Het gaat lukken. Fuck it.
Dikke zoen, Ninke
Lieve Niek,
Door je ons een kijk in je ziel te geven en daardoor in onze eigen ziel, is volgens mij de reden dat je het overleefd hebt. Geef niet op! Er is zoveel moois dat je mij ieder keer weer geeft. Ik wil je niet missen.
Niek, wat ontzettend knap en moedig van je dat je ook dit met ons deelt. Hou ’t vol en hervind de positiviteit!
Lieve Niek,
Dat je op deze manier over je angsten durft te praten en dat je er op deze manier mee om gaat, betekend dat je ze accepteert. Deze acceptatie gaat je verder brengen in je gevecht tegen alles wat je nog gaat tegenkomen.
Hou je haaks jongen!
Thomas
Niek, je moet vechten, al was het alleen maar om te tonen hoe sterk een wil kan zijn. Ik denk dat je een voorbeeld bent voor iedereen die in een vergelijkbare situatie zit, maar een nog veel groter voorbeeld voor degenen die alles hebben en alles kunnen en er niets mee doen.
Hou vol kerel, er moet een diepere reden zijn om jou dit allemaal door te laten maken.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst, hou vol!!!
Frank
Niek, het onzegbare breng je onder woorden en raakt mij en met mij vele anderen. Wat een kracht!
Ik steek een kaarsje aan voor jou, voor je familie.
warme groet, Lia
Lieve Niek,
Krijg kippevel als ik je weblog lees.
Vind het zo naar om te lezen dat je zoveel pijn hebt en zo bang bent.
Maar ook zo dapper dat je dit met ons allemaal deelt.
Wilde dat we allemaal iets van jouw zware bagage konden overnemen.
Heel veel sterke en kracht.
Vond het maandag een bijzondere avond met een bijzondere jongen.
lfs Martine
Hallo Niek,
Ik wens je veel sterkte toe,
om de donkere wolken weg te blazen,
zodat de zon je kan verwarmen….
Blijf vechten want,
achter de wolken,
schijnt ook voor jou weer de zon.
Een dikke knuffel,
Ik denk aan je.
Krijg echt tranen in mijn ogen, het is gewoon niet eerlijk!!! Jij, zoveel pijn. en ik zit me druk te maken over kleine dagelijkse dingen…
Heel veel sterkte, je bent zo sterk, dit gevecht ga jij winnen!
Liefs Willemijn
Hella Niek,
Wel, wel nu is het knokken, vriend.
Na regen komt zonneschijn en die kwade dagen zullen en moeten overgaan.
We denken veel aan jou en hebben respect voor je moed en doorzettingsvermogen. Je woorden raken ons diep in ons hart.
Dikke knuffel, je bent een grandiose vent.
Marianne en Philippe
Lieve Niek,
Je verhaal raakt me ,moedig om je emoties en gevoelens met ons te delen. Wij leren elke keer weer van je hoor,
en onze gedachte zijn bij jou. sterkte.
dikke knuffel marion.
weet je wat de reden is dat je het hebt overleeft:
dat komt omdat je aan je familie en aan je vrienden dacht en dat bracht jou kracht!!!!!!!!!!
van kjell
Hoi Niek,
Ik leef met je mee ……..in je angst, huilen en schreeuwen, in alles wat er met je is gebeurd en gaat gebeuren.
Ik geloof met je mee …….dat er een reden moet zijn, dat je het ongeluk hebt overleefd. En weet je waarom …….omdat zo’n moedige en eerlijke vent als jij……… HET REDT!!!!!!!!!
Veel kracht en sterkte.
En gewoon weer een dikke knuffel.
Wat ben je sterk dat je dit allemaal zo open weet te verwoorden, vecht maar niet tegen je gedachten……dan worden ze vanzelf minder heftig…..En weer die bewondering!
Weer een lieve groet……..
Hey Niek,
Ziekenhuizen zijn niet prettig. De tijd staat stil en alles om je heen gaat maar door terwijl jij in onzekerheid zit.
Ik denk vaak aan je en lees je blogs. Heb mijn leerlingen beloofd dat je een boek gaat uitbrengen van je verhalen. Oja, en het krijg een goede afloop…oké?
Kus,
Babette
Lieve Niek,
Kan ik maar iets voor je doen, even je pijn en verdriet weg-nemen en je een dikke knuffel geven. Het enige wat ik kan doen is aan je denken ( en dat doe ik elke dag ) en je héél,héél veel sterkte wensen. Je bent een kanjer en hou vol.
Dikke kus x x x x
Greetings from Colorado! I’m bored to tears at work so I decided to browse your site on my iphone during lunch break. I love the information you present here and can’t wait to take a look when I get home. I’m surprised at how fast your blog loaded on my phone .. I’m not even using WIFI, just 3G .. Anyhow, fantastic site!