Daar is één goed antwoord op.
Niet doen! Zelfs niet proberen te doen. Maar goed, jij hebt dit blog vrijwillig geopend, dus ergens zou het zo kunnen zijn, dat je altijd tijd tekortkomt. De weekenden zitten altijd te vol, overdag speel je taxicentrale voor je kids, je calls zitten back-to-back vol, en je vraagt je af hoe mensen vroeger ook alweer altijd pauze namen? Of dat agenda afspraken al standaard naar 15 minuten zijn gezet omdat je ze anders niet meer gepland krijgt. Of dat je takenlijstje om 11 uur ‘s avonds begint omdat er nog zoveel te doen is… Dat dus.
Focking druk
“Niek probeerde als kleine jongen al zoveel mogelijk in één dag te proppen.” Het staat in een brief die mijn moeder aan mij schrijft vlak voor haar overlijden. Ik was altijd Fokking druk, zoals mijn collega Thijs Launspach het mooi kan zeggen en schrijven. En dat klopt. Ik vind zoveel dingen in het leven leuk, dat ik ze het liefst allemaal in één dag stop. Maar ja, heel veel leuk, is nog steeds een heleboel. Ik vond het zelfs zo leuk, dat ik op de basisschool vaak met meerdere meisjes tegelijk verkering had. Over druk gesproken.
Als spreker veerkracht tref ik 99% van de tijd drukke mensen
Maar ik heb ook geleerd dat als ik het dan veel wil doen, ik dat liever doe met dingen die ik heel leuk vind. Mensen denken nog wel eens dat ik heel druk ben. 3 bedrijven, 3 dochters, (nu nog 1 vrouw), boeken schrijven, content maken, op wereldreis, sporten, oja en een dwarslaesie. Maar, ik doe bijvoorbeeld geen administratie, maak geen afspraken, speel geen management rol in de bedrijven, plan thuis niet zoveel en ga maar verder. Ik werk zelden voor 10.00 uur, heb tijd voor pauzes, sport 4 keer per week. ZO druk voelt het dus niet.
Nou, hier de eerste tussentijdse tussentip. Ga eens door je agenda (of laat een collega dat doen) en kijk eens van welke dingen je energie krijgt, en welke dingen je energie opleveren? En kan je je ergens laten ontzorgen, iets minder lang met die energie zuigende Edwin praten bij de koffie, of toch juist meer met spannende Sonja afspreken? Voel je trouwens niet aangesproken als je Edwin of Sonja heet, btw.
Dit is geen effectiviteitsblog
Effectiviteit is zooooo 1961. Dit is leren kiezen aandacht te geven aan de dingen die voor jou belangrijk zijn. Waarom? Omdat dat het knap klote is dat als jij aan het einde van de rit, net voordat je onder je tuintje komt te liggen, tegen jezelf moet zeggen: “Had ik maar meer tijd aan mijn kinderen besteed. Had ik maar niet zo hard gewerkt. Had ik maar meer rust gepakt.”
Hey, en dit verzin ik niet he? Dit komt uit ‘Top regrets of the dying’ van Bronnie Ware. Als jij overigens denkt dat je laatste zin moet zijn: “Zo lekker dat alle excelletjes altijd op orde waren.” Ook goed, maar dan is deze blog gewoon niet voor jou.
We leven gemiddeld een 4000 weken en dat is bijzonder kort, en die tijd zinnig besteden is niet alleen goed voor je veerkracht, maar maakt het uiteindelijk de moeite waard. En als jij de dingen doet die het de moeite waard maken (goede podcast ook) voelt het dus niet alsof je een druk leven hebt, maar een zinvol leven.
Hakuna matata
Dus wat het ook is, ga een koe knuffelen, plant een boom, scheld je baas uit, probeer de formatie te redden, ga op retraite, speel second love uit… Wat het ook is voor je dat je gelukkig maakt, ga er vandaag eens extra veel aandacht aangeven. En als je dat dan toch doet, doe het morgen dan ook, en overmorgen… Nou je snapt het plan.
Dus nu een flinke portie Hakuna matata in je bakkes en gaan met die banaan. Heb je daar hulp bij nodig? Genoeg energie hier op de site. Leef je uit!
