Het is tijd voor de volgende stap.

Normaal gesproken komt de titel bij mij pas na het verhaal. Maar soms heb je avonden, heb je dagen die zo inspirerend, zo waardevol zijn dat ik wil springen. Dat ik wil groeien en dat ik weer snap waar het pad loopt en weer voel hoe fijn het is om daarop te lopen.

Vanavond is er zo één.

Ik dineer in Hilversum en wat de schijn heeft van een zakelijk gesprek veranderd al snel in een samensmelting van woorden. Woorden en expressie die al langer in mijn hoofd aan het wachten waren en die alleen maar aan hoefden te worden geraakt door deze ogenschijnlijk ‘toevallige ’ontmoeting. Mijn missie, mijn droom, mijn passie, mijn hart wil deze wereld gewoon wat mooier maken. Ik besef mij ineens weer waar ik vandaan kwam 4 jaren terug en waar ik nu sta. Als dit gesprek de magische vorm aan neemt van de bewustwording van het nu valt het allemaal samen. Mijn stappen binnen TrainMark om de wereld wat gastvrijer te maken zijn precies op het juiste moment gekomen. Mijn collega’s en tevens inspiratoren, dwingen mij ertoe om na te denken, om te ervaren hoe wij nu eigenlijk als mensen met elkaar omgaan en wat mijn rol daarin is.

Mijn rol verandert misschien in het werk wat ik uitvoer maar de boodschap hetzelfde. Ik wil dingen doen die er toe doen, ik wil verandering brengen. Ik wil schrijven, ik wil praten dat het ook anders kan. Dat wij het als mensen in ons hebben om elkaar en zo ook de rest van de wereld, aardiger, gelukkiger, gastvrijer en zinvoller te maken.

Ik snap ineens waarom ik zo graag dit boek wil schrijven. Rijk ga ik er niet van worden, maar waarom speelt die gedachte toch zo sterk door mij hoofd? Ik wil een podium creëren, een podium waarop ik mensen nog meer aan mag raken. Nog meer mag laten zien hoe vol het glas ook alweer is. Laten zien dat wij niet bang hoeven zijn voor de veranderingen, zowel zakelijk als privé om ons heen. Laten voelen hoe fijn het is om kwetsbaar te zijn. Laten ervaren hoe het is om zonder ego van het leven te genieten. Laten zien hoe leuk het is om je hart te volgen en dat het enige wat je nodig hebt in dit leven, een beetje liefde om je heen is. Dat geluk niet in je benen zit en dat ondanks dat alles om ons heen veranderd wij de kans, de keus hebben om hier iets heel moois van te maken. En nog zoveel meer.

Daarom gaat dat boek er komen.

Het boek word onderdeel van een volgende stap. Zo hier aan tafel realiseer ik mij weer dat ik dat niet alleen hoef te doen. Dat de mensen die mij daarbij kunnen helpen in structuur, in het platform en misschien de belangrijkste; als inspiratie er al lang zijn. Ik hoef het alleen maar te durven vragen.

Wil je mij misschien helpen mijn boodschap op een zo groot mogelijke podium te verspreiden? Niet om het geld, niet om de aandacht, maar omdat ik het belangrijk vind om mensen te laten ervaren dat het ook anders kan. Dat aandacht geven, liefde geven en van elkaar willen leren niet beperkt is tot de zorg. Hetzelfde verhaal wil ik schreeuwen tegen banken, retailers en de overige dienstverleners. Eigenlijk gewoon tegen alle mensen.

Hoe briljant is het dat ik het in 1 keer weer begrijp, in 1 keer weer voel dat dit is wat ik hier kom doen. Tijd voor de volgende stap.

Ik hoef het alleen maar te vragen..