Ik mocht eind vorig jaar als spreker veerkracht een 4 luik geven in een zorginstelling over het aangeven van grenzen. Waarom het zo belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen en te zeggen: “Dit is mijn grens en niet verder.” Sterker nog, je grenzen aangeven is goed voor jezelf zorgen, en laat dat je nou weer veerkracht geven.
Grensoverschrijdend gedrag
Behalve je eigen grenzen aangeven in werkdruk was grensoverschrijdend gedrag daar ook een item in. Tussen collega’s, patiënten of juist in de hiërarchie. Niet gek, wat de IGJ (Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd) krijgt steeds meer meldingen, zo blijkt uit een artikel van 5 maart j.l. Uit het rapport ‘Agressie en ongewenst gedrag op de werkvloer’ van het ministerie van Volks¬gezondheid, Welzijn en Sport blijkt dat tweederde van de zorgmedewerkers in 2020 te maken heeft gehad met verbale agressie, 38% met fysieke agressie, 22% met seksuele intimidatie en 20% met bedreiging.
Dokter uilskuiken en Geile Gerrit
Ik kan het mij nog goed herinneren. Ik lig op de afdeling Urologie van een niet nader te noemen UMC in het midden van het land 😊 . De verpleegkundige is bezig met mijn ochtendverzorging en er komt een enorme oude, witte, autoritaire en bijzonder kleine arts de zaal op. “Welk uilskuiken heeft deze status ingevuld?”, roept hij door de zaal. Iedereen verbleekt, verstart en verstilt. Inclusief ikzelf. “Wie?” roept hij nog een keer terwijl hij de kamer weer uitstormt. De 3 aanwezige zorgmedewerkers in de zaal kijken naar beneden en durven niks te zeggen. Ik ook niet trouwens. En tot de dag van vandaag heb ik daar spijt van. Maar ja, als ik dat wel had gedaan… Was die dan nog wel bij mij aan het bed gekomen, of had die dan nog wel zijn best gedaan voor mij?
En tegenover mij lag een Geile Gerrit, zo noemden we hem in het ziekenhuis. Die het nodig vond om elke verzorgende in de billen te knijpen. Maar ja, hij was al oud hè…
Of die keer, dat een verzorgende te lang, ongemakkelijk mijn jongeheer vasthield tijdens het katheteriseren. Was echt niet nodig, zo groot is die niet (waarschijnlijk wel wat groter dan de arts in bovenstaand voorbeeld). Of die keer dat een zuster mij vertelde dat ze de post niet meer durfde te halen als er een bepaalde collega aan het werk was. Of die keer dat… zo kan ik nog wel even doorgaan.
Aanspreken 101
Maar ja, hoe spreek je nou die collega aan die een botte opmerking maakt? Of je manager die iets te flirterig over je jurkje begint, of je patiënt die voor de zoveelste keer en plein public je voor schut zet?
Lang leve de spinazie
Nou dat zal ik je vertellen. Door de spinazie methode. Wat? Jep, inderdaad de spinazie methode. Iris Posthouwer beschrijft het als de spinazietoon.
Het heeft namelijk vaak geen zin om iemand publiek aan te vallen, of volledig op stand Russia, landje pik te spelen. Nee spreek nou eens iemand aan alsof iemand spinazie tussen zijn tanden heeft.
“Hey, pssssst je hebt spinazie tussen je tanden.”
Je neemt iemand even apart en zegt gewoon: “Hey Karel, wat je net tegen mij zei, dat vond ik helemaal niet prettig (op de spinazie toon) en ik zou het waarderen als je dat niet meer doet.” “Truus, ik stel het niet op prijs als je altijd die opmerkingen over mijn lijn maakt, wil je het voortaan voor je houden?”
Veerkracht
You got the picture! Oefenen maar. Grenzen aangeven wordt belangrijker dan ooit. Goed voor jezelf zorgen betekent ook aangeven wat je wel en niet wilt. Dat is veerkracht!
Hoe veerkrachtig ben jij?
Reorganisatie, nieuwe technologie, nieuwe medewerkers, werkdruk en zo kan ik nog wel even doorgaan. Hoe geef je vorm aan een nieuwe werkelijkheid waarin alles, maar dan ook echt álles anders is? Oftewel… hoe veerkrachtig ben jij?
Veerkrachtig worden én blijven vergt wat oefening en een nieuwe mindset. Als inspirerende spreker veerkracht inspireert Niek al meer dan 15 jaar het inter(nationale) zakenleven bij leiderschapsvraagstukken en op het gebied van verandermanagement. Wil je jouw collega’s helpen veerkrachtig(er) te worden? Boek Niek als spreker veerkracht. Samen gaan we aan de slag!
