Skip to main content

Jullie hebben al even niks van mij gehoord…hieronder de rede hiervan:

Zo’n 6 weken geleden was het dan zover, eindelijke de operatie in Duitsland waar ik zo naar verlangde. Een oplossing, een uitweg een start naar een nieuw begin. De syrinx in mijn nek zorgde voor veel sensibele en motorische uitval de afgelopen maanden. De transfers werden moeilijker, de pijn heviger en zo kon het niet langer. De reis in Duisland was zwaar, veel pijn en nog meer uitval tot gevolg. Het ging zelfs zo ver dat ik 3 dagen niet kon slapen door de pijn, een verkeerde cocktail kreeg en 6 uur halucineerde dat ik ergens anders was, hiervan wakker werd om te merken dat mijn linkerarm nog ver achteruit was gegaan. Teleurgesteld en verdrietig droop ik af naar Nederland, er achter te komen dat mijn moeder nog enkele weken te leven had. Een zware tijd dus, lastig, vooral om te zorgen dat mijn bewustzijn nog positief in het leven te zetten. Nou lijkt dit een zwaar verhaal te worden maar zo bedoel ik het niet, echter de mindere kant van het verhaal dient wel benoemd te worden.

Het overlijden van mijn moeder volgde snel, echter mijn lichaam sterkte wonder bij wonder weer aan. In de ochtenden werd ik wakker, realiseerende dat ik mijn biceps en tricepts weer kon bewegen. Langzaam, beetje bij beetje kon ik weer meer en meer. Het is onbeschrijflijk pijnlijk om je kracht te verliezen, maar o zo mooi als het weer terugkomt. Blij als een kind maakte ik weer mijn eerste transfers, kon ik weer zelf laxeren, zelf douchen, zelf leven. De realisatie dat zelfstandig leven zo belangrijk voor me is toverd nogsteeds een glimlach op mijn gezicht. Als een klein kind dat voor het eerst leerd fietsen trek ik nu door het leven, genietend van elk moment. De pijn van mijn moeder blijft, maar mijn lichaam wil verder en zo het geschiede.

Nu, enkele weken verder is het  dan zover, eindelijk begin ik dan mijn eigen bedrijf. Van den Adel gaat het heten, ik merk dat ik er allang tegen aan hik. Al veel te lang durf ik eigenlijk niks te beginnen, wat als het nou niet lukt, wat als het nou zo goed loopt dat ik het niet aan kan, wat als mensen me nou niet series nemen. En nu, in een voor mij zo roerige tijd komt het er toch van. Stiekem voel ik me toch wel trots, trots dat ondanks alle ziekte, door en pijn van de laatste tijd, dit toch maar lukt. In de nacht droom ik van het leven in mijn droom boerderij, het rijden in een aangepaste porsche en het vakantie vieren in luxueuze villa’s op droomeilanden. Want dromen kan ik als de beste en hey! Het moet toch ergens beginnen?

De laatste tijd leerd me dan ook het meest dat het leven nou eenmaal zijn diepte en hoogte punten kend. Het is echter wel mijn keus wat ik er mee doe. Bij de pakken neerzitten is nou eenmaal mijn weg niet. Dat betekend niet dat ik erg verdrietig kan zijn om het verlies, de pijn en de moeilijkheid van de afgelopen tijd. Er zijn genoeg momenten dat het me gewoonweg niet lukt om me ergens toe te zetten. Echter, ook in dat soort momenten lukt het me om de geluksmomenten te blijven zien, al zijn het er maar weinig af en toe. En daar ben ik erg blij om.

Niek van den Adel

13 Comments

  • Gineke schreef:

    Happiness is not a destination, it is a way of life… Zó trots op jou lief.!

  • Edwin Cnossen schreef:

    Een mentale krachtpatser ben je! Mooi en inspirerend om te lezen hoe sterk jij bent. Nog gecondoleerd met het verlies van je moeder. Hou je taai en veel plezier met het opbouwen van je bedrijf. Gr, Edwin

  • Simone schreef:

    bijzonder mens ben je toch, wat een kracht, veel geluk in je nieuwe uitdaging!

  • Andree Troost schreef:

    Hallo Niek,
    Toen ik je onlangs inschreef bij de KvK vond ik het al zo’n leuk gesprek en voelde je drang en passie om door te gaan. Nu ik meer over je lees begrijp ik het heel goed. Heel veel succes en we spreken of mailen elkaar vast wel weer.

  • Hanneke Kampschreur schreef:

    Lieve Niek,
    Wat een mooi, inspirerend en krachtig, maar ook verdietig verhaal. Gecondoleerd met je moeder. Heel veel sterkte met dit verlies.
    Je bent een ontzettende doorzetter en ik weet zeker dat het je gaat lukken om je dromen waar te maken! Je bent een mooi mens.
    X

  • Arjen Luijendijk schreef:

    Ondanks het verdriet, de pijn, de ips and downs… Keep the dream alive Niek! Ik geloof in jou, maar jouw grootste kracht zit in jezelf.. Dat is vele malen sterker. Als ik je ergens bij kan helpen dan hoor ik dat graag KANJER!

  • jaap schreef:

    Niek. Je bent mijn held. Bij deze. Warme groet, J.

  • Rik de Buurman schreef:

    You rock!! Greetzz from Colombia!

  • Yvette Berentsen schreef:

    Heej Niek,

    Wat ben je goed bezig! Geniet van deze nieuwe periode in je leven, met de mensen om je heen, maar ook die lieve mensen die in je gedachten en hart bij je zijn.
    Suc6 gast! Liefs Yvette

  • Monique Quint-Kozel schreef:

    Niek, wat een heftige tijd, deze afgelopen periode! Gecondoleerd met het verlies van je moeder!
    En via deze weg wil ik je heel veel succes wensen met je nieuwe activiteiten! Je kracht is zo bijzonder en bewonderenswaardig! Hartelijke groeten, Monique

  • Ninke schreef:

    Lieve Niek,

    Wat ben je toch een super dappere, krachtige vent. Een voorbeeld.
    Zo verdrietig dat je moeder er niet meer is! Succes met alles wat je onderneemt.
    X Ninke van Keulen

  • Wil schreef:

    Hoi Niek,
    Weer zo’n krachtig verhaal van je. Gelukkig dat je je weer sterker voelt worden na de operatie.
    Het overlijden van je moeder geeft enorm veel verdriet en kan niet zomaar ineens voorbij zijn, dit heeft echt z’n tijd nodig en neem daarvoor de tijd. De vele mooie herinneringen helpen je hierbij……….
    Toch blijf je krachtig in het leven zitten in hoogte en diepte punten.
    Ik wens je veel sterkte om het verlies van je geweldige moeder te verwerken en heel veel succes met je nieuwe start.
    Lieve groet, Wil.

  • Elly Braamhaar schreef:

    op de basis van het verleden, bouw jij een nieuwe toekomst. heel veel succes daarbij. ‘oostelijke’ groeten, Elly.