Het is fijn als je mijn hand pakt als ik bibber of ik beef,
Het is fijn als je stiekem knipoogt, zodat je het gevoel geeft dat ik zweef.
Het is fijn als je zachtjes over mijn haren strijkt dat ik de dag beginnen mag,
Het is fijn dat je mij liet lachen toen ik het licht niet meer zag.
Het is fijn als je blij wordt van mij mijn grapjes al zijn ze nog zo stom,
Het is fijn als je mijn pijn erkent als ik klaag en als ik brom.
Het is fijn als je mijn familie gerust stelt als ik dat niet meer kan,
Het is fijn als je samen met mij huilt gewoon omdat het kan.
In het duister van de verkoever praat je zachtjes in mijn oor,
Dat het goed komt, dat het goed komt, dat het goed komt echt wel hoor.
De nachten zijn lang hier op zaal, eenzaam en kil,
Het is slechts de pijn die rest in het donker, wachtend op de volgende pil.
Als mijn tranen niet meer stoppen, maak je tijd en troost je mij,
Niet te hard en niet te zachtjes, precies goed je maakt mij blij.
Je hebt het in je om te verblijden, te verbloemen, te vermooien, elke dag weer,
Stiekem ben ik steeds een beetje meer verliefd op je elke keer.
Diep onder de dekens, je waakt over mij, veilig en vertrouwd,
Omdat ik weet dat jij één drukknop verwijderd bent of mij door de monitor aanschouwd.
Je zegt lief goedemorgen als je begint en fijne nacht als je weer gaat,
Enkel om te slapen want in de morgen ben je weer paraat.
Ik zal je nog vaak zien de aankomende jaren, vaak niet geheel uit vrije wil,
Ondanks de oorzaak kijk ik uit naar onze ontmoeting, want jij maakt voor mij verschil.
Hoe kan ik je bedanken voor al dat goeds dat ik van jou krijgen mag,
Misschien een keer wisselen en dat ik dan zorgen mag?
Een hele fijne dag van de verpleging vandaag!