Skip to main content

Het is een uurtje of 12, Jeroen en ik lopen het UMC binnen op zoek naar de afdeling radiologie. We komen aan, kijken om ons heen en zien drie bemande balies en een lege wachtruimte. Vol verwachting stappen wij naar de 1ste balie, waar zich een hoogst dappere mannelijke, enigzins kalende baliemedewerker zich verschuild.

“Goedemiddag” roep ik vol enthousiasme. De man kijkt verbaasd terug en antwoord geprogrammeerd: ” Heeft u wel een nummertje?” Mijn broer en ik kijken verbaasd om ons heen en constateren wederom een compleet lege wachtruimte, ook de andere 2 baliemedewerkers hebben geen patienten aan hun balie staan.Ā  Geamuseerd door deze overweldigende gastvrijheid en denkende dat de beste man een grapje met me maakt,Ā rol ik naar een luxueus, nummer apparaat machine ding, waar heel veel knopjes op zitten. Ik vindt de juiste patient segmentatie knop en ben blij met nummer 158. Nog voordat ik mijn piroute kan draaien hoor ik : Ping!!” En waarempel, balie nummer 1 staat geheel in verwachting, in het felrood op nummer 158. Nu wordt het leuk denk ik nog, hier kan de beste man de humor vast van in zien. Jeroen en ik in ieder geval wel, dus schaterend terug naar balie 1, waar de beste man zich van zijn computer opricht en tot mijn verbazing mijn nummertje controleerd. “Juist, het was anders niet eerlijk tegenover de andere patienten toch?” spreekt onze rasechte baliebalzak zonder enige grijns. Hier staan we dan voor de balie met een wachtruimte zo leeg alsof er een atoombom was gevallen, geheel verbrouwereerd, verbijsterd te luisteren naar een man die getrouwd moet zijn met de dame die mijn urgentieaanvraag bij de gemeenteĀ behandeld. HoeĀ verdrietig is het dat je zo met je klanten om moet gaan?, waar ben je het verloren wil ik schreeuwen, deze man moet ooit toch ook de humor hier van in hebben gezien. Ik wil de man wakker schudden, bevrijden uit deze nare droom, achter zijn balie vandaan. Ik wil de manager ontslaan, de board of directors aanspreken en laten zien waar het nu echt fout gaat in hun organisatie. Dat komt later nog bedenk ik me net op tijd “met een dank u wel” waarop geen antwoord volgt,Ā rol ik naar de kale gangen van de MRI machinesĀ  want dat is mijn rede van bezoek hier vandaag.

Vannochtend kreeg ik te horen dat dit onderzoek binnen 2 uur plaats zou vinden in het UMC. Kaboem! die kwam binnen. Hartslag omhoog, het zweet breekt me uit. De angst is per direct terug en beheerst mijn directe leventje. Ik moet spullen pakken, euhhhh wat heb ik nodig. Mijn gedachten schieten van links naar rechts, medicijnen regelen, Kaboem!! Wat als het mis gaat straks? Flits, flits flits, kleren pakken want de artsen laten weten dat als mijn toestand achteruit is gegaan dat ik weer opgenomen wordt. Kaboem!! Nee, niet weer denk ik..euhhh wat nog meer mee? Kleren, kleren moet ik hebben, stress, shit die heb ik niet meer. Flits, flits die zijn allemaal in de was, door mijn incontinentie van de afgelopen dagen. Kut, fuck de duck, GVD! Kaboem, wat als ik daar straks weer op de neuro lig? Kaboem!! In tranen staar ik voor mijn kast te huilen. De verpleging slaat liefdevol een arm om me heen. Alles is weer even terug, alle onzekerheid, alle bange momentjes, het is nog te vers..

In het UMC krijg ik een spuit in mijn arm, contrast vloeistof, shit denk ik nog, dat wordt weer kotsen vanavond. 45 minuten later kom ikĀ vol in de zenuwpijn die smalle MRI tunnel weer uit. Op naar de Spoed eisende hulp, wachten op de doktoren, o ja en verschonen natuurlijk…

Uitslag? Niks te zien op de foto’s, das goed nieuws, geen uitbreiding van de syrinx, niet op c1 niet op c7, dus goed nieuws. We weten nu alleen nog niet waar de pijn vandaan komt, dus dat wordt nog even stoeien. Dus op weg naar huis! Niet worden opgenomen, haleluja! In de lift naar beneden attendeert Niek ons op een bordje: Graag voorang aan patienten op bed” Lachend constateren we dat we in een lift van 1 bij 1,5 staan, hier past nooit, maar dan ook nooit een bed in. Welke onbenul heeft hier nou een boordje geplaatst? Ik neem me voor om toch eens echt te gaan praten met de board of directors….We besluiten ons bezoek met een gezonde dosis humor.

Hier lig ik dan het is 5 uur, ik lig uitgeteld in mijn bed, helemaal moe en op weer…De pijn begint weer, ik ga stoppen, het was een heftige maar goede dag. Tot morgen.

Dikke knuffel Niek

26 Comments

  • Ursula schreef:

    Hoi Niek,

    Wat een uilskuiken zeg, die man, ongelofelijk. Weet je zeker dat je niet in Bananasplit zat? Ik had overigens nr. 12 getrokken, maar mocht hier toch als eerste naar de balie šŸ˜‰

    Maarre, wat goed dat de MRI positief was. Hoop dat het snel beter met je gaat, wat krijg jij een boel te verstouwen zeg. Maar wat hou je het allemaal goed vol zeg, daar kan ik alleen maar een groot respect voor hebben.

    Hou vol, blijf vechten en bij deze weer eens een hele dikke knuffel van mij!

    Groetjes, Ursula

  • martine schreef:

    He lieve Niek,

    Wat heerlijk dat je niet weer opgenomen hoeft te worden. En wat fijn te lezen dat er ook weer “up’s zijn. Ik vind het super knap hoe jij elke keer weer uit het dal weet te klimmen. Hopen dat de pijn vermindert.
    Heel veel plezier in de Ardennen.
    lfs Martine
    ps: en ik stond trouwens wel in die 900 km file….

  • Maureen schreef:

    Baliebalzak… kunnen we die nomineren voor het woord van 2010?!

    Denk aan je, duim voor je, hoop voor je…

    xxx

  • Janneke de jong schreef:

    Lieve Niek!

    Ik blijf maar lezen en mij verbazen over jouw leuke manier van schrijven, zo oprecht, grappig en eerlijk. Het is leuk maar soms ook moeilijk om te lezen wat je allemaal doormaakt. De onzekerheid, de pijn en alle ongemakken, ik kan niks anders dan respect hebben voor jouw kijk op het leven, het ongeluk en het leven na het ongeluk!
    Ga zo door lieverd, blijf vechten, huilen maar vooral ook lachen! Je doet het super en ik denk dat je voor menigeen een supervoorbeeld bent!

    Wat knap die positiviteit!
    Liefs en een dikke knuffel van Janneke

  • Wessel schreef:

    Hey Niek,

    Mooi verhaal, over die balie knakker. Wat een heerlijke slechte service!

    Iedere keer lees ik weer vol bewondering en met diep respect de verhalen die je schrijft en de gedachtes die je met ons deelt.

    Blijf vechten, blijf positief en blijf Niek.

    Dikke knuffel!

    Wessel

  • Peer schreef:

    Jeemig… Wat zijn jouw verhalen altijd weer een contrast met onze ‘alledaagse dag’.

    F*ck de gevestigde orde en board of directors (vooral hen!)
    Laten we ons weer verliezen in zalige, echte, pure, melige, vage, vreemde vriendschappelijke dingen. Laten we de wereld versteld staan van de kracht van de GEHELE fam VAN DEN ADEL.. Laten we dromen van mogelijkheden ipv witte jassen..

    Laten we doorgaan met onvoorwaardelijk van je te houden…

  • Vincent schreef:

    Was toch iets met een paarse krokodil? Even een formuliertje invullen alstublieft…
    Blij dat je iets hebt om om te lachen, bedankt baliebalzak.

  • iemand die aan je denkt. schreef:

    Hallo Niek,

    Ik heb zoveel bewondering voor je,
    hoe je steeds maar weer met de situatie om gaat,
    hoe je het steeds maar weer op papier zet,

    Ik heb zoveel bewondering voor je,
    het raakt mijn hart,
    het raakt mijn ziel.

    Je bent een jongen die trots mag zijn op hoe hij is.
    Je bent een jongen die trots mag zijn op wie hij is.

    Ik wens je volgende week veel plezier.
    Ik hoop dat je er van kunt genieten en dat je de pijn, angst en onzekerheid onder controle zult hebben.
    Geniet van een goed glas wijn in de Ardennen .
    Proost, op vier mooie dagen.

    Geniet van lieve familie en vrienden om je heen,
    die laten je net zoals de zon nooit verdwalen,
    ze gaan weg maar komen ook weer terug en blijven hun warmte stralen.

    Een dikke knuffel van iemand die aan je denkt.

  • Floor Bollen schreef:

    hahaha om te gieren, wat een idioten. had hetzelfde bij het stadsdeelkantoor… 3 man achter het loket, nul mensen in de wachtrij, behalve ik…. en maar kletsen kletsen naar mij kijken, doorgaan met kletsen en 10 minuten later… ping nr 358 is aan de beurt! Mevrouw u mag komen hoor…. naja zeg!
    Zullen we clubje oprichten en wat gaan doen aan dit idiote gedrag?

    Knuffel Floor

  • maarten schreef:

    Mooi verhaal en idd de krokodil! Ik zie een nieuw adviesbureau! Heel veel plezier dit weekend, geniet ervan!

    grtz van gestel

  • Es schreef:

    Ben zo ongelofelijk trots op jou!! Je doet het hardstikke goed! Ben blij voor je dat je niet hoefde te blijven! En het is inderdaad waar in het UMC verschrikkelijk…heb er twee nachten gezeten voor ome Joop… Je kan het geweldig goed met een dosis humor beschrijven! Niek lieverd heel sterkte en een dikke pakkerd van EsīŠ

  • mieke schreef:

    beste Niek,
    mooi dat er geen achteruitgang gebleken is !
    en die baliemedewerker: die verschrompelt zo langzamerhand tot een uitgedroogde pruim !
    jij houdt met je humor in elk geval de ramen naar de wereld open !
    en wij mogen weer meekijken, dank je wel.
    ik wens je winters warme Ardennen.
    Mieke

  • Sylvia schreef:

    Wat fijn dat je niet hoefde te blijven! En dat je een weekje op pad kunt. Het is daar nu vast supermooi met dit weer…
    Ik heb goeie ervaringen, mooie herinneringen en een vriendschap met een heel mooi mens overgehouden aan de Ardennen. Dus dat belooft wat šŸ™‚
    Ongeloofelijk dikke knuffel, Syl

  • Bart Jan schreef:

    Hi Niek,

    Heb gelachen om je verhaal, denk dat ik de baliebalzak erin ga houden…

    Goed om te lezen dat er geen achteruitgang is!

    Dikke Knuffel,

    Bart Jan

  • jan en joke schreef:

    Lieve Niek,
    Wat fijn dat al je angst dromen niet uit zijn gekomen en dat er geen verslechtering is. Super dat je ook weer uit die MRI bent gekomen en dat geeft weer moed voor de toekomst en uitzicht op veel meer dingen waar je goed door gaat komen. De mensen zonder humor die je overal tegenkomt moet je t.z.t. maar eens aan gaan pakken, je kunt ze nog heel wat leren. Nu alleen nog hopen dat ze ook wat aan die afschuwelijke pijn kunnen doen want dat vreet ook energie en die moet je echt voor wat anders gaan gebruiken.
    Veel succes en dikke knuffels.

  • Gijs schreef:

    Niek je snapt er geen bal van, toevallig ken ik die baliebalzakmeneer. Heeft 10 jaar geleden gesolliciteerd naar de functie van leerlingbaliebalzakmeneer, na 5 jaar promotie gehad tot leerlingbaliebalzakmeneer der 1e klasse en wat hoort daar bij, jawel een eigen nummertjestrekgeval apparaat. Komt er 5 jaar later een grapjas binnen gerold die zich bij de balie durft te melden zonder nummertje.
    Zijn vrouw belde net, hij zit in een dipje, is boos de MRI ingekropen en wil er alleen uitkomen als jij nog een nummertje komt trekken, dus Niek in de wielen.

    Niek top dat die MRI stabiel is,
    Groeten Gijs

  • Lotte en Hendrik Jan schreef:

    Hoi lieve Niek,

    Fijn dat er positief nieuws was van de MRI.

    Wat super dat je 4 dagen weggaat. Geniet er van en doe veel energie op door te lachen en gewoon te genieten van de mensen om je heen.

    Heel veel liefs en natuurlijk vele dikke knuffels van ons

  • Chris schreef:

    Sommige kastplanten zijn echt niet gemaakt om de deur uit te gaan..

    Hoe zou het in het Erasmus er nog aan toe gaan? Dat was nog eens gastvrijheid en een cursusje projectmanagement šŸ˜‰

    Goed om te horen dat het niet erger wordt!

    Take it easy maatje

  • Petra schreef:

    Ha die Niek

    Je gooit een steentje in het water en dan, dan krijg je kringen in het water, verder en verder, de hele wereld over!! Die ene watermolecuul zegt tegen die andere watermolecuul en die zegt weer verder tegen.. en zelfs de vogels zien al die watermoleculen bewegen!
    Ik ben er telkens weer van onder de indruk hoeveel impact die steen heeft. OkƩ, je blijft ons ook wel verwennen met een hoop moedige stenen, fantastische verhalen en eerlijke gedachten. En daarop weer leuke reacties van al je vrienden, familie en onbekende bewonderaars, fantastisch toch?
    Ja, dan ben ik blij voor je en hoop ik dat je er zelf ook hƩƩl veel steun uit haalt, want shit, wat moet die pijn en die onzekerheid ook verschrikkelijk zijn dat de hele wereld je soms gestolen kan worden.
    Maar nu even niet! Nu wens ik je zo’n superweekend toe met zoveel realisatiemomentjes dat alle ellende ervan onder gesneeuwd raakt!

    Veel liefs, veel sterkte en natuurlijk veel liefde

    Petra (uit Frankrijk)

  • Philippe schreef:

    Hallo Niek,

    Super nieuws over de MRI
    Dat is het bijzonderste.

    En baliebalzakken daar hebben we er veel van in Belgiƫ.
    Zelf bij de Makro kom ik er nog dagelijks tegen. Maar die laat ik niet los hoor. Vooral als ze me niet herkennen,dan is het pas feest….Klantvriendelijkheid of betrokkenheid noemen we dat.
    Zaterdag 11 december; big day. We ontmoeten onze Serge rond de middag niet ver van de Hoogstraat in Utrecht. Eten een hapje met zijn grootmoeder en de harde kern van de familie en dan sturen we Serge in jou richting. Misschien kom ik je ook even een knuffel geven maar dan laat ik jullie genieten van het weerzien en quality time.
    Dikke knuffel.
    Philippe.

  • Joke Tieskstra schreef:

    Lieve Niek,

    Wat een fijn bericht over de MRI, alleen balen dat je nog zoveel pijn hebt, hopenlijk komt daar een oplossing voor.
    Het leven zit toch maar ingewikkeld inelkaar, zo ook die voor de baliebalzak, die moet zijn activiteiten verantwoorden aan zijn baas, hij moet productie halen en voor zijn baas aan kunnen tonen dat hij die dag wel 158! mensen van dienst is geweest, weet hij zeker dat hij mag blijven. Er zijn hele bedrijven die de winst halen uit het kennen en leren van productiviteit. Zo leeft iedereen steeds in 2 werelden en heeft elk voordeel ook zijn nadeel

    knuffel Joke

  • Ninke schreef:

    Hoi Niek,

    Heel veel plezier in de Ardennen in het huis van Sas.
    Aangezien jij voorzitter en secretaris van dit groepje bent, komt het ongetwijfeld allemaal in orde. Heerlijk dat de MRI ok was. Wat een verhaal van die mijnheer achter de balie. Dat geloof je toch niet.
    Na je uitje gaan we gauw een kopje koffie oid drinken.
    Geniet ervan en ik hoop dat je pijnen even minder zullen zijn.
    x Ninke

  • een fan schreef:

    Hoi Niek,

    Fijn, dat de uitslag van de MRI positief was.
    Geniet van je uitje naar de Ardennen en ik hoop
    dat de pijn even niet de boventoon voert.
    Als je weer terug bent, google dan even naar
    ā€œbaliebalzakā€ , dan is het duidelijk waarom het zoā€™n
    balzak aan de balie is ā€¦ā€¦haā€¦haā€¦.
    En gewoon weer een dikke knuffel.

  • Renate Hilhorst schreef:

    Lieve Niek,

    Nog altijd volg ik vanuit CuraƧao jouw weblog.
    Blijf doorzetten!!
    Heel leuk en goed dat je naar de Ardennen gaat! Heel veel plezier daar, geniet ervan! Al weet ik zeker dat je dat gaat doen! Eigenlijk wilde ik je mailen maar ik weet geen mailadres van je.

    Heel veel liefs,

    Renate

  • Madeleine schreef:

    Lieve Niek,

    Als het goed is zit je nu in de Ardennen? Hopelijk kan je met je vrienden nog lekker lachen om die rare middag en belachelijke “idioterie” van nummertjes trekken. Jouw verhaal op mijn werk gelezen, en toverde meteen een glimlach om mijn mond. Ondanks je moeilijke periode, is je positiviteit bewonderingswaardig !! Hou dit vol, en vanuit Amsterdam denk ik aan je!

    Dikke kus

    Madeleine

  • Corine schreef:

    Jeetje, ik heb heerlijk gelachen om je stukje!!!!!
    Wat bijzonder dat bepaalde andere mensen dat gevoel voor humor kwijt zijn geraakt………hoe kan dat toch?
    Met die mensen is misschien echt iets mis!!!

    Fijn om te lezen dat jij je gevoel voor humor nog wel hebt. Je persoonlijkheid kan gelukkig niemand van je afnemen, hoera voor Niek!!!!