10 euro armer en een goed humeur rijker

Hoe raar het ook mag klinken, als ik weer eens verrot wakker word dan ga ik altijd tanken, ook al zit mijn tank nog bijna vol. Bij Ali welteverstaan. Geen idee welk benzinestation het eigenlijk is. Nooit zo op gelet. Het is zelfs een beetje van de route.

In de auto ben ik nog boos, of eigenlijk verdrietig. De pijn wint weer even vanmorgen. Na een slopende nacht waarin de uren langzaam voorbij kropen klim ik gebroken uit mijn bed. De douchestoel in en het riedeltje begint. Snel in de auto met Joep.

Dan rij ik dus naar Ali. Dan toeter ik 2 x of ik knipper even met mijn lichten. En dan zwaait hij altijd. Ali werkt 24 uur per dag trouwens, hij is er namelijk altijd. Hij tankt mijn auto vol, is mijn therapeut en altijd vrolijk. Ik weet niet of die mij nu herkent of het A-team busje. Ik zet mijn motor af. doe het raam open en Ali komt eraan.  “Hey goedemorgen pik!” Voor de duidelijkheid, wij mannen weten wat dit betekend. Als iemand je pik noemt dan ben je zijn makker. “Hey goedemorgen Ali” antwoord ik nog enigszins duf. “Hoe is het ouwe?” Wij mannen weten wederom wat dat betekend.

“Wat doe je eigenlijk voor een werk?” Vandaag ga ik undercover in een organisatie mee werken, vertel ik. Hij kijkt verschrikt op, stopt met tanken en zegt. “Oh…ben je van de politie?” Ik schrik me een ongeluk om mijn ongelukkige woord keuze. Ali heeft namelijk ook verteld dat dit zijn eerste echte baan is en jaren heeft vastgezeten. Erg dol is hij niet op agenten.

“Nee” reageer ik. “Ik ga undercover als verpleegkundige vandaag”. “Oh” zegt die. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. “Dan is het goed, gabber”  “Hey er gaat maar 5 liter in” zegt die. Ik zeg ja, maar ik kom eigenlijk alleen maar langs om even vrolijk te worden. Hij trekt een frons en zegt. “Heb je weer pijn?”. Ik kan het aan je zien gappie.” Ik knik. “Ja ik heb weer pijn”. Weet je man, als ik altijd pijn heb dan knijp ik gewoon in mijn andere arm net zo hard dat ik de andere niet meer voel, mattie. Ik glimlach. Ali heeft namelijk een oplossing voor alles.

Maare hoe lang zit je eigenlijk al lang in die rolstoel? Ik zeg. 5 jaar alweer. Oh dan zou ik maar eens een andere dokter nemen als ik jou was, zegt hij met een grijns van oor tot oor. Ik lach mee. Toevallig heeft Ali ook een neef die me weer kan helpen om van mijn dwarslaesie af te komen. Had ik al verteld dat Ali een oplossing voor alles heeft?

Weet je wat, zal ik een lekker bakkie koffie voor je zetten? Zwart toch? Enne neem ook ff een redbulletje mee, das goed tegen de pijn. Ik knik. Ik neem altijd alles aan wat hij zegt. Krijg je van mij. Althans van de baas, benadrukt hij bedenkend.
Hierna checkt hij mijn banden altijd. Altans hij schopt er altijd tegenaan waardoor ik het gevoel krijg dat die het checkt. Ik geef mijn pinpas en mijn pincode. “Hey gozert, je weet wel aan wie je hem geeft he”, lacht hij. Hij komt terug. Geeft mijn pinpas koffie en redbull. En zegt hey, mattie, hou je taai he vandaag, en gewoon snel weer komen om te tanken he?